لقمه های فیلی!

یه "دو تخم مرغ" نیمرو یا به قول زهرا (دختر 6 سالم) سرخ کرده بودم و با هم می خوردیم. دو سه لقمه که خوردیم اعتراض کرد. گفت: چرا این قدر لقمه های بزرگ بزرگ می خوری. تمومش کردی. بعد لقمه ی گنجشکی خودش رو نشونم داد و گفت: ببین این طوری باید بخوری. شکمت درد می گیره. گفتم: دخترم من که از تو بزرگترم لقمه هام هم بزرگتره. بعد مثلا خواستم استدلال منطقی برایش بیاورم گفتم ببین یه فیل و یه مورچه که با هم غذا می خورن لقمه هاشون اندازه ی همه؟ یه کم فکر کرد و گفت: آخه مگه تو می تونی یه فیلو بخوری جوجه؟! هان دِ بگو. گفتم: نه. گفت پس لقمه هات باید کوچیک باشه. خنده ام گرفت بدجور. هیچی دیگه. دهنم بسته شد. با خودم گفتم حرف حساب جواب نداره! و مجبور شدم در سایز لقمه هام تجدید نظر کنم؛ البته غیر از یکی دو بار که حواسش نبود!