http://poyeh.ParsiBlog.comكوهپايهParsiBlog.com ATOM GeneratorTue, 19 Mar 2024 11:34:44 GMTمحمد رضا آتشين صدف10110tag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/979/%d9%86%da%af%d8%a7%d9%87+%d8%ae%d9%8a%d8%b1%d9%87+%d9%8a+%d9%be%d8%af%d8%b1/Fri, 09 Mar 2018 17:57:00 GMTنگاه خيره ي پدر<div dir='rtl'><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">چندسالي مي‌گذرد از وقتي‌که اولين بار صداي حسين پناهي را شنيدم که مي‌خواند:</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">...</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">ما بايد پدرانمان را دوست بداريم</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">برايشان دمپايي مرغوب بخريم</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">و وقتي ديديم به نقطه‌اي خيره مانده‌اند برايشان يک استکان چاي بريزيم</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">پدران، پدران، پدرانمان را</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">ما بايد دوست بداريم</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">...</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">سال‌هاست که از پدر شدنم مي‌گذرد ولي تازه مدتي است که مي‌بينم بي‌آنکه بخواهم گاه‌گاه به نقطه‌اي خيره مي‌مانم. شايد پيش‌ازاين هم گاهي اين‌گونه بوده‌ام؛ ولي گويا فاصله‌ي بين تکرار آنها آن‌قدر زياد بوده که متوجه نشده‌ام؛ اما اين روزها... و چقدر دوست دارم کسي برايم يک استکان چاي بريزد.</span></span></p><br><p><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></p><br><p> </p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/978/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87+%d9%88%d8%a7%d9%84%d8%af%d9%8a%d9%86%d9%85%d8%a7%d9%86+%d8%b1%d8%a7+%d8%a7%d8%b2+%d8%b7%d9%84%d8%a7%d9%82+%d9%85%d9%86%d8%b5%d8%b1%d9%81+%da%a9%d9%86%d9%8a%d9%85%d8%9f+(%d8%b7%d9%86%d8%b2)/Sun, 04 Mar 2018 11:25:00 GMTچگونه والدينمان را از طلاق منصرف کنيم؟ (طنز)<div dir='rtl'><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">يادداشت طنز بنده در خبرگزاري رسا</span></span></p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: medium;"><a title="چگونه والدين‌مان را از طلاق منصرف کنيم؟" href="http://www.rasanews.ir/detail/News/556796/2067" target="_blank">چگونه والدين‌مان را از طلاق منصرف کنيم؟</a> </span></span></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: medium;"><img src="http://media.rasanews.ir/Original/1396/04/10/IMG17300474.jpg" alt="طنز طلاق والدين" width="275" height="183" / onload="ResetWH(this,470);"></span></span></p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></span></p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/977/%d8%a2%d9%85%d9%88%d8%b2%d8%b4+%d8%b2%d8%a8%d8%a7%d9%86+%d8%a8%d8%a7+%d8%a7%d9%86%d8%a8%d8%b1%d8%af%d8%b3%d8%aa!/Thu, 22 Feb 2018 07:52:00 GMTآموزش زبان با انبردست!<div dir='rtl'><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br /></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">با سلام و ارادت خدمت دوستان. چون مي‌بينم مهارت جمله‌سازي براي دوستان خيلي مهم است (و واقعا هم مهم است) و چالشي، اجازه بدين يه روش رايج و درواقع خاطره‌ي خودم رو از استادم در زماني که آموزش مي‌ديدم عرض کنم.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">روش استاد ما و درواقع يکي از روش رايج براي تمرين جمله‌سازي اين بود که استاد فهرستي از واژه‌هايي را که قبلاً کار کرده بوديم و فرض بر اين بود که حفظشون کرديم (که البته معني بعضي‌هاشون يادمون رفته بود و استاد خبر نداشت و وسط کار متوجه مي‌شد و مجبور بود دوباره معني‌شون رو براي ما بگن) روي يه فايل پاورپوينت آماده مي‌کرد و تو صفحه‌ي «LCD» توي کلاس پيش روي ما قرار مي‌داد بعد شروع مي‌کرد از اول فهرس، به ترتيب واژه‌ها را يکي‌يکي مي‌خواند و با هر واژه، اسم يکي از ما را که انگار منتظر حکم اعدام بوديم <img title="گريه‌آور" src="NoteEdit/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/126.gif" border="0" alt="گريه‌آور" / onload="ResetWH(this,470);">، مي‌برد و ما بايستي يک جمله با آن واژه مي‌ساختيم و بعد توضيحات ايشون رو داشتيم که کجاهاش غلط است و چه بايد مي‌گفتيم.<br /><br /></span></span></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">اين کار را ما در بعضي جلسات ترم 11 و 12 انجام داديم و پوستمان کنده مي‌شد؛ بعداً که دوره‌ي «TTC» (تربيت مدرس زبان) رو گذروندم، علت دشواري بيش از اندازه‌ي آن را فهميدم؛ دليلش اين بود که دليلش اين بود که ما در آن شرايط پراسترس کلاس ازيک‌طرف نگران اين بوديم که آبرويمان پيش بقيه نرود و از طرفي با سرزنش استاد روبرو نشويم و از طرف ديگر ما همزمان بايد هم تصميم مي‌گرفتيم که چه محتوايي را مي‌خواهيم بگوييم، بعد بايد معادل‌هاي انگليسي آنها را پيدا مي‌کرديم، بعد تازه نوبت به گرامر و نحوه ي چينش درست کلمات کنار هم مي‌رسيد و بعد از آن تازه يقه‌ي ما دست تلفظ صحيح کلمات و لحن ما بود که مثلاً جمله‌ي پرسشي را خبري نخوانيم و برعکس و مرحله‌ي گريه‌آورش اين بود که تازه ما نگران لهجه هم بوديم که مثلاً امريکن باشد يا بريتيش و آخرش يه جمله‌ي ناقص‌الخلقه‌اي را تحويل مي‌داديم با لهجه‌ي آبادانيش و صداي استاد رو در مي‌آورديم. (استاد به محسن که کوچک‌تر از بقيه بود و استاد بهش بيشتر رو داشت، به نمايندگي از همه‌ي ما مي‌گفت: I kick you و گاهي هم I kill you ! <img title="واااااي" src="NoteEdit/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/110.gif" border="0" alt="واااااي" / onload="ResetWH(this,470);"><br /><br />حالا جالبي‌اش اين بود که استاد توصيه مي‌کرد اين کار را توي خونه هم انجام بديم؛ ولي بديش اين بود که اولاً بيشتر مشکلاتي که در کلاس با اين روش داشتيم، در خانه هم داشتيم به‌اضافه‌ي اينکه توي منزل کسي هم نبود به ما بگويد حالا اين جمله را که به هر زارت و زوري که هست ساخته‌ايم بالاخره اشکالاتش کجاست؟<br /><br />اگر بخواهم مثالي بزنم براي اين روش و ديگر روش‌هاي رايج که گاهي در بعضي آموزشگاه‌ها وجود دارد، در مقايسه با روش‌هاي تازه‌اي که در شيوه‌هاي آموزش زبان در کشورهاي پيشرفته وجود دارد؛ بايد بگويم مثل روش‌هاي قديم کشيدن دندان در قديم با انبردست و گازانبر است <img title="گريه‌آور" src="NoteEdit/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/126.gif" border="0" alt="گريه‌آور" / onload="ResetWH(this,470);"> در مقايسه با روش‌هاي پيشرفته ي امروزي! <br /><br />بعضي از مهم ترين اين روش هاي نو و کاربردي و به قول دوستان "بدون درد و خونريزي" <img title="مؤدب" src="NoteEdit/tinymce/jscripts/tiny_mce/plugins/emotions/img/102.gif" border="0" alt="مؤدب" / onload="ResetWH(this,470);"> رو در دوره ي آشتي با زبان خدمتتون آموزش ميدم. براي آشنايي با اين دوره و دريافت رايگان دو جلسه ي اول آن مي توانيد عضو اين کانال شويد: </span></span><a style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;" href="https://web.telegram.org/#/im?p=%40EBYRECIPES">@EBYRECIPES</a> </span></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></span></span></span></p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/976/%d8%a7%da%af%d8%b1+%d9%85%d8%ac%d8%b1%d8%af+%d9%85%d8%a7%d9%86%d8%af%d9%85+%da%86%d9%87+%da%a9%d9%86%d9%85%d8%9f/Wed, 17 Jan 2018 22:14:00 GMTاگر مجرد ماندم چه کنم؟<div dir='rtl'><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">اگر مجرد ماندم چه کنم؟</span></strong></span></div><br><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><strong><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><br /></span></strong></span></div><br><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><strong><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;">عنوان مقاله ي کوتاهي از بنده در </span><a style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;" title="اگر مجرد ماندم چه کنم؟" href="http://www.manaviyat.ir/index.aspx?siteid=1&fkeyid=&siteid=1&pageid=131&p=1&showitem=393" target="_blank">اينجا</a> <span style="font-size: x-small;">(ويژه ي دختران)</span></strong></span></span></div><br><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><strong><span style="font-size: x-small;"><br /></span></strong></span></span></div><br><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><strong><img title="اگر مجرد ماندم چه کنم؟" src="http://fa.shafaqna.com/media/2017/09/irendaya.com_-252.jpg" alt="" width="450" height="300" / onload="ResetWH(this,470);"></strong></span></span></div><br><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif;"><strong><br /></strong></span></span></div></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/975/%d9%85%d9%86%d8%8c+%d9%8a%d9%88%d8%b3%d9%81%d9%8a+%d9%88+%d9%82%d8%a7%d8%a8%d9%88%d8%b3+%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87/Fri, 01 Dec 2017 10:57:00 GMTمن، يوسفي و قابوس نامه<div dir='rtl'><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br /></span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">اين روزها قابوس‌نامه مي‌خوانم؛ گزيده‌ي آن را به تصحيح <a href="https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%BA%D9%84%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%DB%8C%D9%88%D8%B3%D9%81%DB%8C" target="_blank">دکتر غلام‌حسين يوسفي</a>. غلام‌حسين يوسفي را سال‌هاست که مي‌شناسم هرچند سال‌هاست که ديگر از او نخوانده‌ بودم. سال‌ها پيش که تازه مطالعات ادبي‌ام را شروع کرده بودم، وقتي در قفسه‌هاي کتابخانه‌ي امور تربيتي دزفول مي‌گشتم. <a href="http://s9.picofile.com/file/8270476050/%DA%86%D8%B4%D9%85%D9%87.pdf.html" target="_blank">چشمه‌ روشن</a> را ديدم و خواندم و بي‌اغراق مي‌گويم زيبايي و حلاوت شعر فارسي را با آن کتاب چشيدم و هنوز هم معتقدم اگر کسي مي‌خواهد شعر فارسي را از فاصله‌ي نزديک ببيند، بو کند، بچشد و آن را نوازش کند، بهترين کتاب چشمه‌ روشن است. از چشمه‌ي روشن دو لذت مي‌بردم: مضمون و نثر. زيبايي نثر يوسفي و ترتيب و آداب سخنگويي او مرا شيفته‌ي خود کرد و تا الآن هم ادامه دارد. لذتي که از خواندن نوشته‌هاي او مي‌برم در هنگام خواندن هيچ نويسنده‌ي ديگري برايم تکرار نمي‌شود حتي خرمشاهي. يادم مي‌آيد روزهايي را براي آموختن و تمرين نوشتن از روي مقالات يوسفي مشق مي‌نوشتم. از چشمه‌ي روشن او به <a style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" href="https://www.gisoom.com/book/1446655/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A2%D8%BA%D9%88%D8%B4-%D8%A8%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D9%BE%DA%98%D9%88%D9%87%D8%B4%D9%87%D8%A7-%D9%86%D9%82%D8%AF%D9%87%D8%A7-%D9%88-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%87%D8%A7-%D8%AC%D9%84%D8%AF-1/" target="_blank">برگ‌هايي در آغوش باد</a> رسيدم و بعد ديداري با اهل قم (<a style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" href="http://s8.picofile.com/file/8270475426/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B11.pdf.html" target="_blank">جلد اول</a>، <a style="font-family: tahoma, arial, helvetica, sans-serif; font-size: small;" href="http://s8.picofile.com/file/8270475484/%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B12.pdf.htm" target="_blank">جلد دوم</a>) و به‌تازگي هم <a href="http://s8.picofile.com/file/8270475226/%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%86.pdf.html" target="_blank">روان‌هاي روشن</a> او را کشف کرده‌ام.</span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br /></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">اين روزها که براي تمرين روشني و رواني در سخن گفتن، دارم کتب کهن را با صداي بلند مرور مي‌کنم، دوباره رسيده‌ام به قابوس‌نامه و مقدمه‌ي يوسفي بر آن. دست‌کم نيمي از علاقه‌ي من به قابوس‌نامه به خاطر يوسفي است. تصميم دارم از قابوس‌نامه خواني که خسته يا فارغ شدم، دوباره کتاب‌هاي يوسفي را بخوانم اين بار همه را با صداي بلند. دست‌کم نيمي از علاقه‌ام به دوباره خواني آثار او، برگشتن به سال‌هاي عزيزي است که در کتابخانه‌ي کوچک ولي پربار امور تربيتي مي‌رفتم و مي‌آمدم و گاه طاقت نمي‌آوردم و همان‌جا مي‌نشستم و مي‌خواندم.</span></span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"> </p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/974/%d9%81%d8%a7%d9%8a%d9%84+%d8%aa%d8%b5%d9%88%d9%8a%d8%b1%d9%8a+%d8%b4%d8%a7%d8%af%d9%8a+%d9%88+%d8%b7%d9%86%d8%b2+%d8%a7%d8%b2+%d8%af%d9%8a%d8%af%da%af%d8%a7%d9%87+%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85/Sat, 26 Aug 2017 17:15:00 GMTفايل تصويري شادي و طنز از ديدگاه اسلام<div dir='rtl'><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">فايل تصويري برنامه اينجانب در شبکه 3 سيما از مجموعه ي دين دات آي آر با موضوع شادي و طنز از ديدگاه اسلام که در تاريخ سوم شهريور 96 از اين شبکه پخش شد.</span></span></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><strong><a href="http://www.telewebion.com/episode/1672664" target="_blank"><span style="font-size: medium;">پيوند</span></a></strong></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><img title="فايل تصويري برنامه شادي و طنز از نظرگاه اسلام" src="http://dl.artavil.ir/jzhle1xncqpndohbjzgnsyhxihgfca1503751762.JPG" alt="شادي و طنز از نظرگاه اسلام در برنامه دين دات آي آر شبکه 3" width="435" height="244" / onload="ResetWH(this,470);"></span></span></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/973/%d8%af%d8%b1%d8%ae%d8%b4%d8%b4+%d9%87%d8%a7+%d9%88+%d8%a2%d9%81%d8%aa+%d9%87%d8%a7%d9%8a+%d8%a2%d8%ab%d8%a7%d8%b1+%d9%85%da%a9%d8%aa%d9%88%d8%a8+%d8%af%d9%8a%d8%b1%d9%88%d8%b2+%d9%88+%d8%a7%d9%85%d8%b1%d9%88%d8%b2+%d8%b4%d9%8a%d8%b9%d9%87+(%d9%85%d8%b5%d8%a7%d8%ad%d8%a8%d9%87)/Thu, 06 Jul 2017 17:26:00 GMTدرخشش ها و آفت هاي آثار مکتوب ديروز و امروز شيعه (مصاحبه)<div dir='rtl'><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">مصاحبه ي روزنامه ي قدس با بنده به متاسبت روز قلم ( 14 تير 96)</span></span></strong></p><br><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></strong></p><br><p style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><strong><a title="مصاحبه به مناسبت روز قلم" href="http://media.qudsonline.ir/d/2017/07/04/0/736750.pdf">پيوند</a></strong></span></p><br><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></strong></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><img title="مصاحبه به مناسبت روز قلم" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQbAoln_kLgU9Ugo3xX2b4JIaKN4V0XKg_7cZRtO-oYeBZHDpePtg" alt="" width="284" height="177" / onload="ResetWH(this,470);"></span></span></strong></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"><strong><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></strong></p><br><p></p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"> </p><br><p style="text-align: center;"> </p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/972/%d8%b9%da%a9%d8%a7%d8%b3%d9%8a+%da%a9%d9%87+%d8%a7%d8%b2+%d8%b9%da%a9%d8%b3+%d9%87%d8%a7%d9%8a%d8%b4+%d9%85%d9%8a+%d8%aa%d8%b1%d8%b3%d8%af!/Wed, 12 Apr 2017 19:36:00 GMTعکاسي که از عکس هايش مي ترسد!<div dir='rtl'><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">يکي از آرزوهايم که به آن نرسيده‌ام عکاسي حرفه‌اي است. از وقتي بچه بودم علاقه داشتم ولي خب وضعيت اقتصادي خانواده‌ام هم طوري نبود که برايم دوربين بخرند، اولويت با تلويزيون بود که آن را هم مدت‌ها بعد خريديم. تازه آن هم تلويزيون دست دوم سياه و سفيد چهارده اينچ عمويم؛ چون ديگر آن‌ها تلويزيون رنگي خريده بودند.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">محمد پسر دخترعموي مادرم که رفيق جينگم بود دوربين کداکي داشت که پدرش از مکه برايش آورده بود. گاهي از او قرض مي‌کردم و فيلم 24 تايي يا 36 تايي از عکاسي مي‌خريدم و با آن عکس يادگاري از خودم و خانواده و رفقا و... مي‌گرفتم. خنده دار اينکه بعد بايد فيلم را دوباره مي‌برديم عکاسي که برايمان ظاهر کند. او هم به تهران مي‌فرستاد و بعد از يک ماه عکس‌ها مي‌آمد تازه مي‌ديديم مثلاً ده تاش سوخته و پنج شش تايي هم يا نور زيادي توش بوده يا چشم‌ها مثل خون آشام ها قرمز شده يا تاريک آمده و... خلاصه ته تهش سه چهارتا عکس عليه السلام برايمان باقي مي‌ماند. خنده دارتر و بلکه گريه دار اينکه گاهي هم بعد از يک ماه انتظار عکاس مي‌گفت، فيلم را درست جا نزده بوديد هيچ عکسي نيفتاده يا خوب جمعش نکرده‌ايد کلاً سوخته. اينجا بود که به قول بيابانکي دوگانه سوز مي‌شديم يعني هم دلمان هم پدرمان که با خود فيلم مي‌شديم سه گانه سوز!<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">بگذريم. هنوز که هنوز است گاهي مجلات عکاسي و نقد عکس را مي‌بينم و بعضي مقالاتشان را مي‌خوانم و با خودم وعده مي‌کنم که يک روزي حداقل يک دوره ي مختصر آموزش عکاسي ببينم.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">آنچه تا حالا گفته بيشتر خاطره و تاريخچه بود حرف اصلي و بلکه حس اصلي‌ام چيز ديگري است. چيز غريبي که گاهي درکش براي خودم هم سخت است و شايد باور نکني و آن اينکه اصلاً دوست ندارم عکس‌هاي گذشته‌ام را نگاه کنم؛ يعني به خودم باشد هيچ وقت سراغ عکس‌هايم نمي‌روم که مثلاً تجديد خاطره بشود. فرق هم نمي‌کند تکي باشد يا دو نفري يا خانوادگي؛ حتي عکس‌هاي عروسي‌ام را هم.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">وقتي به عکس‌هاي گذشته نگاه مي‌کنم حس و حال گريه پيدا مي‌کنم. دليل هايي که تا الان برايش پيدا کرده‌ام يکي اين است که من حس نوستالوژيک قوي‌اي دارم. گذشته مخصوصاً تا 25 سالگي‌ام و کمي بعد از آن خيلي برايم شيرين است. هر چه به کودکي‌ام نزديک‌تر باشد برايم شيرين‌تر است و خيلي دريغ و افسوس آن روزها را مي‌خورم و با ديدن آن عکس‌ها دوباره ياد چيزي و بلکه چيزهايي مي افتم که مي دانم ديگر از دستم رفته‌اند؛ ديگر اينکه من از پيري خيلي بدم مي‌آيد و راستش مي‌ترسم. عکس‌هاي گذشته به يادم مي‌آورند که چقدر پير شده‌ام...</span></span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> بهتر است تمامش کنم چون همين الان هم دارد گريه‌ام مي‌گيرد. ببخشيد.</span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p></div>محمد رضا آتشين صدفtag:poyeh.ParsiBlog.com/Posts/971/%d8%ad%d8%b3%d9%86+%d9%85%d9%8a+%d8%ac%d9%85%d9%84%d9%87+%d8%a8%da%af%d9%81%d8%aa%d9%8a+%d8%b9%d9%8a%d8%a8+%d9%88%d9%8a+%d9%86%d9%8a%d8%b2+%d8%a8%da%af%d9%88%d9%8a!/Tue, 11 Apr 2017 21:54:00 GMTحسن مي جمله بگفتي عيب وي نيز بگوي!<div dir='rtl'><p style="text-align: center;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">يکي از استادان عزيزم که خيلي چيزها از او آموخته‌ام چند روز پيش يادداشتي ستايش‌آميز درباره‌ي يکي از شخصيت‌هاي حوزوي فقيد دگرانديش (به معناي لغوي صرف)، احتمالاً به خواهش مدير کانال تلگرامي مروج افکار آن مرحوم مظلوم (به ادعاي ايشان) نوشته است و در آن ده حسن و قوت او را بيان کرده است. وقتي يادداشت را خواندم با خودم گفتم يعني او هيچ عيب و نقصي نداشته است که لازم باشد نسل بعد وقتي آثار او را مي‌خواند به آن توجه داشته باشد؟<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">مي‌گويند «</span></span><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">در ايران </span></span><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">مرده‌ي بد و زنده‌ي خوب پيدا نمي‌کنيد»! آرزوي من اين است که ما به آن درجه از جنبه و ظرفيت و رشد اجتماعي برسيم که نه خوبي‌هاي کسي ما را از ديدن کاستي‌هاي او محروم کند و نه کاستي‌هاي او مانع ديدن قوت‌هايش و بهره‌مندي از آن‌ها شود.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">دوستي دارم که عاشق ملکيان است. روزي بر او خرده گرفتم که در بزرگي او شکي نيست ولي تو تا کي مي‌خواهي زير چتر او باشي؟! در پاسخ گفت، منظورت چيست؟ گفتم: من فکر مي‌کنم تو خيلي از چيزها را چون ملکيان گفته مي‌پذيري و اگر کسي ديگر بگويد معلوم نيست به اين زودي و سادگي قبول کني. گفت: اين طور نيست. من ملکيان را دوست دارم ولي حرف‌هايش را پس از تأمل و تفکر مي‌پذيرم. گفتم: در يک صورت حرفت را باور مي‌کنم و آن اينکه حداقل يک مورد از ديدگاه‌هاي او را برايم مثال بياوري که تو با آن مخالف باشي يا حداقل برايت مشکوک باشد. آن روز نتوانست حالا را نمي‌دانم.<br /><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">به عنوان تجربه‌اي شخصي پيشنهاد مي‌کنم اگر مي‌خواهيد بنده‌ي فکري کسي نباشيد با متفکري که محبوب شماست، حداقل در يک ديدگاهش مخالفت کنيد (حتي شده به زور!). اگر اين طور نباشيد، مي‌توانم ادعا کنم که حتي او را درست نشناخته‌ايد بگذريم از اينکه شما را خطر پذيرش باورهايي نادرست، به سبب ارادت به او تهديد مي‌کند. من خودم شهيد مطهري را خيلي دوست دارم و از آثار او بسيار خوانده‌ام و مي‌خوانم و درباره‌ي او نيز. اکنون نيز به آثار او بسيار استناد مي‌کنم، امروز هم سر مزار پاکش بودم و براي علو درجاتش دعا کردم؛ اما اين باعث نشده و نمي‌شود که با همه‌ي ديدگاه‌هايش موافق باشم. از آن سو هم اعتراف مي کنم متفکراني هستند که هيچ ارادتي به آن ها ندارم اما اين باعث نشده که بعضي ديدگاه هايشان را درست ندانم.</span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"> </p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p><br><p style="text-align: justify;"><span style="font-family: tahoma,arial,helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br /></span></span></p></div>محمد رضا آتشين صدف