نامه منشتر نشده گلشیفته خراباتی به دوستان سینمایی
سلام بچهها خوبین؟ دلم واستون تنگ شده. چه روزهایی با هم داشتیم. چه فیلمهایی با هم بازی کردیم. چقدر سر به سر بازیگرای پسر میذاشتیم. طفلکیا بعضیاشون چند بار که از رو فیلمنامه بایستی بهشون میگفتیم: عزیزم یا دوستت دارم حالی به حالی میشدن و بیرون فیلم هم یه جورایی میخواستن دوباره همون دیالوگا رو بشنون. از اونا مسخرهتر بعضی از اون کارگردانا بودن که اندازهی بابامون سن داشتن ولی واسه ما چه عشوههای خرکیای میاومدن و چه انتظاراتی داشتن از ما، کثافتا!
ایییی. چه روزای خوبی با هم داشتیم. خب چه خبر؟ البته خبراتون رو دورادور دارم. فیلماتون دستم میرسه. عکساتون رو میبینم. شیطونا تو جمهوری اسلامی چه عکسایی از خودتون در میکنین. کسی یه گشتی تو اینترنت بزنه عکس همه جوره از بعضیاتون پیدا میکنه. تعجب میکنم چطور گشت ارشاد نمیگیردتون یه کم به راست هدایت بشید. ولی خب بندگان خدا با این همه طرفدار که دارین، میدونن یه اخم بهتون بکنن باید به چند میلیون نفر جواب پس بدن. تازه خیلی بهتون سخت بگیرن بلند میشین میاین مثل من این ور آب. تازه واسه شما بهتر هم میشه. وضع منو که میبینین. اون از بازی با دی کاپریو که میدونم بعضیاتون هر شب خوابشو میبینین یه روزی باهاش بازی کنین با اون چشای سبزش و موهای بورش و هیکل مردونهش، قربونش برم الهی. اون از فرش قرمز، اون از مصاحبه پشت مصاحبه، آواز خوندن، بیروسری عکس گرفتن، با موهای باز تو خیابون راه رفتن و خیلی چیزای دیگه که خودتون هم میدونین و الان نمیخوام بگم. یادتونه چقدر دوست داشتیم برای یه بار هم شده جلوی دوربین یه نفر رو بوس کنیم. تو این فیلم آخریم که دیدین. حالا البته راستش از اون مرتیکه چندشم شد با اون قیافهی قناسش و سبیل بد ریختش اگه بدونین چقدر تو فیلم قبلیم دوست داشتم... دلم میخواست فیلمنامهنویس رو خفش کنم.
خب بگذریم. راستی شنیدم یکیتون گفته: فلانی خریت کرد رفت اون ور آب. اولا که خر خودشه و فک و فامیلش. ثانیا خریت رو شما کردین که موندین. چرا؟ ببینم خدا وکیلی بیشتر ما رو که اوردن تو سینما واسه چی بوده؟ غیر از بر و رو و قد و قورامون بوده؟ خب مگه ما تا کی اینا رو داریم. خب مگه این جمهوری اسلامی چقدر میذاره آزاد باشیم و حال جوونیمون رو ببریم؟ فوقش روسریمون رو بدیم عقب، دامن مانتو رو بیاریم بالا، یه دستی تو سر و صورتمون ببریم و پاچه و بناگوشی نشون بدیم دیگه خیلی رستمبازی در بیاریم تو فلان جشنواره، روی سن جلوی چند تا آدم ریشدار و جلو دوربینای صدا و سیما تیپ بزنیم و با کفش پاشنه بلند و ادا، اصول بریم جلوی دوربین یا با فلان مسئول پر سر و صدای دولت عکس بندازیم خب این دیگه بسه؟ من میدونم بعضیاتون دارین میترکین وقتی میبینین من راحت با بلوز و شلوار جلو همه عکس میندازم یا با تاب یا لباس راحتی خونه، فیلمم اکران میشه. تعارف که نداریم بیشترمون کشته مردهی همین چیزاییم دیگه. حالا شما دارین جلز و ولز میکنین فقط و من اومدم عشق و حال میکنم. حالا این خریته؟
یه حرف دیگه هم زده این الاغ جون که منو خیلی سوزونده. گفته نمیدونستیم فلانی این قدر قرتیه. اولا قرتی خودتی و هفت جدت. ثانیا باشه من قرتیم. یعنی شما نیستین؟ هیچ کی ندونه من که میدونم. نکنه یادتون رفته فیلم یکیمون اومد بیرون و چه افتضاحی شد. بعدشم ببینم مگه الان چه فرقی با هم داریم. من روسریم رو برداشتم شما هم روسریتون رو عقب میدین. اصل کار یه چیزه؛ چیزی رو که جمهوری اسلامی میگه خلافه انجام دادیم حالا من یه خرده بیشتر شما یه خرده کمتر. هر چند میدونم سوات بعضیاتون نمیکشه ولی این جوری بگم فرق من و شما بیشتر کمّیه تا کیفی. فکر کنم نفهمیدین چی گفتم. اشکالی نداره. فقط این حرفو اگه بعضی مسئولین جمهوری اسلامی بفهمن، از کار بیکارتون میکنن. اگه بخوام یه جور بگم که طرف خر فهم بشه باید بگم من و شما هر چی هستیم سر و ته یه کرباسیم.
به هر حال به نظر من خریت رو شما کردین که موندین. به نظر من بلند شین بیاین. اگه بدونین اینجا چه آدمای خونگرمی هست بر خلاف اونجا که خونسرد بودن. بیاین اینجا یه مدت بمونین بازم دور هم باشیم. یه چند تا فیلم اون جوری که دوس داریم بازی کنیم. بعدشم اگه نخواستین یه پیگیری میکنین چند تا غلط کردم الکی میگین و یه تعهد کتبی و دوباره با احترامات کامل برمیگردین ایران. اصلا خواستین با هم بر میگردیم. بعدشم تو دو سه فیلم نقش چادری میگیریم و یکی دو بار والسلام علیکم آخر نماز رو میگیم دیگه به قول برادرا پاک و طاهر میشیم. فوقش تازه میشیم مثل بعضی پیشکسوتا که تو دورهی پهلوی همه جوره بازی کردن بعد جمهوری اسلامی که شد یه کم آپدیت شدن و شدن بازیگران متعهد.
خب خیلی طول کشید. ببخشید. یه خرده هم بیادبی کردم. بیشتر درد دل بود. دوستتون دارم. میبوسمتون. خوش باشین.
گ. خ
اون ور آب
(راستی عکسای استخرم که دستتون رسید. البته سر کاری بود خواستم یه کم بعضی از این پسرای ایرانی رو مچل کنم یه کم بخندیم حالا شاید اورجینالشو بعدا واستون میل کردم)
بای تا بعد.
کلمات کلیدی : گلشیفته، خراباتی، سینما، دی کاپریو، نامه