آنچه درباره ی یک آخوند باید بدانیم (3)

هر آخوندی حضرت ایوب نیست!

در احوال مرحوم شیخ جعفر کاشف الغطاء (متوفاى 1228 ق) از علماى معروف نجف اشرف، می‌خواندم که وقتى شیخ الاسلام شده بود و در مسجد جامع اصفهان نماز جماعت داشت، روزی در مسجد مقدارى خمس بین سادات مستحق تقسیم کرد. در آخر سیّد فقیرى آمد و درخواست پول کرد. شیخ گفت: پول تمام شد، برو وقت دیگر بیا. سیّد اصرار کرد و پول خواست. بالاخره ناراحت شد و آب دهن به ریش شیخ انداخت. شیخ هیچ نگفت و با گوشه‌ی عبا آن را پاک کرد و بعد در حالى که عباى خود را براى جمع آورى پول با دو دست گرفته بود بلند شد و خطاب به مردم گفت: این سیّد ناراحت شده هرکس آبروى مرا می‌خواهد پول به او بدهد تا عصبانیت او را بر طرف کنیم و خودش در صف‌ها گشت و پول زیادى جمع کرد و آن را به سیّد داد و گفت: انشاء الله غضب تو برطرف شده باشد. برو، امّا دیگر تف به ریش من نکن.

خوب این درست و از شخصیت ممتازی مثل ایشان هم جز چنین رفتار پیامبر گونه‌ای انتظار نمی‌رود. ولی مسئله اینجاست که هر آخوندی حضرت ایوب نیست که اگر یک آخوندی به پستت خورد فکر کنی هر حرفی به او زدی و هر کاری کردی با ادب و متانت تحمل می‌کند. نه. یک وقت هم دیدی عصبانی شد و یک حرفی به تو زد که مادربورد و سی‌پی‌یو و رم و پاورت رو را یک جا ‌سوزاند آن وقت خر بیار باقالی پلو بار بزن.

تازه این بهترین حالتش است. بدتر از این هم امکان دارد و آن این که آن آخوند لاغر مردنی از نظر تو، یک کسی مثل علی‌رضا رفیقم باشد که کمربند مشکی تکواندو دارد و مربی نانچکو است و از کوره در برود و خدای نکرده پشت ساق پای تو و بروبچی را که همراهت هستند و به هوای آنها (بلانسبت شما)‏ یه غلطی کردی بگذارد پس گردنتان یا بالعکس(1)

البته من بشخصه این کار را تایید نمی‌کنم. آخوندها هم معمولا از این جور کارها نمی‌کنند یعنی در شأن خود نمی‌دانند ولی خوب حالا یک وقتی از بخت بد تو، یک آخوندی پیدا شد و شأن و مأن را گذاشت کنار و دخل و خرجت را یک جا درآورد. به هر حال احتیاط شرط عقل است و از من هم فقط گفتن بود الباقی با خودت. والسلام.


______________________________________________________________________________

(1) یعنی پس گردنتان را بگذارد پشت ساق پایتان. باید توجه داشت که نتیجه‌یکار همسان است و تفاوت، تنها در نوع اجرای تکنیک است و این که هنرمند رزمی‌کار از پا شروع کند یا از سر. (فرهنگ ورزش‌های رزمی و بزمی،‌ نوشته‌ی چینگ چونگ چانگ، انتشارات چانگ چینگ چونگ، محل چاپ: خود چین، آدرس:‌ دیوار بزرگ چین، ضلع شرقی، دست راست، جنب آب هویجی جکی‌جان).