بستنی پژوهی!

                                         


اگر قرار بود بستنی‌خورهای نمونه‌ی کشور را انتخاب کنند، به ضرس قاطع عرض می‌کنم که بنده یکی از تاپ تِن (1) بستنی خورهای ایران بودم. البته به علت کمبود امکانات معمولا بستنی‌های معمولی را خریداری کرده، پس از باز کردن آن بستن‌ی، شدیدا مصرفش می‌نمایم.

اما دیگر به اینجایم رسیده. آخر تا کی باید بستنی 150تومانی خورد. به همین علت یک پروژه‌ی بستنی‌پژوهی را کلید زده‌ام که در طی آن هزینه‌ی چند بستنی در پیتی را کنار گذاشته، پس‌انداز نموده و در زمان مقتضی یک بستنی باکلاس را خریداری می‌کنم. آن هم هر بار یک جورش را. امروز اولی‌اش را خریدم که بستنی میهن 500 تومانی بود که عجب مزه‌ای داشت لاکردار. ولی شما که غریبه نیستید همین طور که در حال خوردن بودم و تمام مری و نای و معده و روده‌ داشت یخ می‌زد به صورت همزمان دود از کله‌‌ام بلند می‌شد که آخه این چه کاریه!؟ 500 تومن پول بی‌زبون دادی بستنی بخوری. می‌خوام نخوری. کوفتت بشه الهی!...

امیدوارم که این پژوهش به انجام برسد و در پایان توانسته باشم از تمام بستنی‌‌های موجود در بازار ایران نمونه‌برداری (ببخشید نمونه‌خوری) بنمایم. البته عذاب وجدان اگر بگذارد...
-------------------------------------------------
(1) Top Ten