محارم قدیم و جدید!

آقا جمال خوانساری در کتاب مستطاب کلثوم ننه که منبع بسیار معتبری در عقاید‌النساء در ازمنه‌ی ماضیه است، رای صائب! طایفه‌ی نسوان را در باب محارم چنین گزارش می‌کند.
یهودی(1)، سبزی‌فروش، بزاز، طبیب، رمال، دعانویس، مطرب، کلاه‌ به سر (و چندتای دیگر که امروزه نسلشان منقرض شده است مثل نقاره‌زن).

بر خواننده‌ی فهیم پیداست که موارد فوق‌الذکر مربوط به سنوات پیشین است و گرنه در زماننا هذا، کسان دیگری را نیز باید به سیاهه‌ی فوق افزود:

1. کارگردان و دستیارانش و ایضا فیلمبردار، صدابردار و ... (بالنسبه الی بانوان محترم بازیگر).

2. همکلاسی، به وی‍‍‍ژه اگر هم‌ورودی نیز باشد و تهرانی (نسبت به شهرستانی‌ها) و خودش صاحب جمالی و تیپی و پدر گرامش صاحب مالی و منالی.

3. شوهرخواهر، پسردایی، پسرعمو، پسرخاله، پسر عمه (البته بدان شرط که ضدحال نباشد و قابل تحمل).

4. صاحب‌بوتیک، صاحب لوازم آرایشی، فانتزی‌فروش، نون‌خشکی و ...

در این میان اگر کسی واجد چند مورد از موارد فوق باشد، محرمیت وی اشد و آکد بوده و رعایت حال او اوجب. مثلا پسرخاله، بوتیک‌دار هم باشد یا همکلاسی و هم‌ورودی نون‌خشکی! نیز باشد و قس علی هذا.

____________________________________________________________
(1) ازیرا که در قدیم الایام جواهرفروشان و عتیقه‌فروشان غالبا یهودی بودند.