المپیک درو می کنیم! پیرزن خفه می کنیم...

پیشاپیش نائل شدن کاروان ورزشی ایران به مقام اول درو کردن مدال‌های المپیک 2008 پکن را به همه‌ی کشاورزان زحمتکش و سازندگان داس و کمباین تبریک و تهنیت عرض می‌‌کنم. در وهله‌ی دوم پیشنهادی داشتم خدمت مسئولان محترم اداره‌ی کشاورزی (ببخشید تربیت بدنی) برای درو کردن بعضی دیگر از اندک مدال‌های باقیمانده (که متاسفانه در این دوره از چنگ ما در رفت و نصیب کشورهای دیگر شد). به امید روزی که شاهد دروی تمام مدال‌های المپیک عزیز باشیم.

من تعجب می‌کنم که چه طور تا به حال این ایده به ذهن کس دیگری نزول اجلال نکرده است. ولی خب دوباره به خودم دلداری می‌دهم که:
"تعجبی ندارد، زیرا اگر قرار بود که با افتادن هر سیبی بر هر سری، یک اکتشاف صورت می‌گرفت که دیگر سنگ روی سنگ بند نمی‌شد". (نقل قول مستقیم نوع سوم!)
(البته برای رفع هر گونه سوء برداشت باید عرض کنم که در این مورد خاص بنده زیر درخت خربزه نشسته بودم که یکهو ...)

و اما فکر بکر خودم به تنهایی:
ما به سادگی می‌توانیم از بعضی تیم‌های محترم دعوت کنیم که به طور پاره وقت و با حفظ سمت به جای تیم دیگر انجام وظیفه کنند. در واقع  با این تدبیر ما از تمام پتانسیل و ظرفیت ورزشی کشور عزیزمان استفاده می‌‌کنیم. به فرض مثال در بازی‌های حساس، تیم جودو را روانه‌ی زمین فوتبال بنماییم یا در مسابقات کشتی فرنگی، تیم بوکس را، یا در والیبال، بر و بچه‌های پرتاب نیزه و ... آن وقت خواهیم دید چنان تحول بزرگی در فرایند درو کردن مدال‌ها پدید خواهد آمد که نپرس!