با خودم گفتم...

پارسال شب عاشورا رفتیم بیت رهبری. همان جا از نمایشگاه کتاب، مجموعه سخنان حضرت ابی عبدالله الحسین (ع) را گرفتم. امسال تصمیم گرفتم تا آخر محرم و صفر هر روز چند حدیث از آن بخوانم.

دیشب حدیثی خواندم درباره‌ی عقل به این مضمون؛ وقتی خداوند عقل را آفرید به او گفت: جلو برو! عقل جلو رفت. گفت: عقب بیا! عقب آمد. (کنایه از اطاعت محض. جهت اطلاع). و کلی مدح و ستایش از عقل.
بعد خداوند به عقل می‌گوید: بر اساس توست که پاداش می‌دهم و بر اساس توست که عذاب می‌کنم ...

با خودم گفتم:
اگه عقل اِیَه پس تو کلٌه‌ی ما چِیَه؟ از دو حالت خارج نِیَه؛ یا تو سر ما اصلا عقل نِیَه یا آک بِیَه.

ترجمه به صورت زیرنویس:
اگر عقل این است، پس آن چه که در کلٌه‌ی ما می‌باشد چیست؟ حال از دو حالت خارج نیست؛ یا اصلا در درون سر ما (بعضی از ما- یکیش خود مترجم) عقل موجود نمی‌باشد یا موجود می‌باشد ولی آک‌بند می‌باشد.

نکات لغوی:
آک : پُلُمپ، تعطیل، بالاخونه ی اجاره داده شده به مدت 99ساله. (لغت نامه ی وبخدا)