مراحل ازدواج

اصولا بالای 18 سال (چه دختر چه پسر) به سه دسته ی اصلی تقسیم می شوند؛
دسته ی اول سرورانی هستند که به هیچ وجه دلشان رضایت نمی دهد، شتری( از آن نوعی که در خانه ی همه...) خواه یک کابینه و خواه دو کابینه دم در منزلشان پارک کند و به اعتقاد بعضی از کارشناسان،این عزیزان در واقع صورتِ  مسئله را پاک زده اند درب و داغان کرده اند.و شعار تبلیغاتی اشان این است: دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد...این ها سعادت دو جهانی را از آن خود کرده اند. البته به خیال خودشان.
دسته ی دوم کسانی هستند که شدیدا ، منتظر شتره هستند که دم در خانه اشان اطراق کند. این نور دیدگان همیشه این شعر را زمزمه می کنند؛ دست از طلب ندارم تا کام دل برآید...
دسته ی سوم کسانی که خوشبختانه خر شان از روی پل و شاید هم از زیر پل گذشته است.(که در حالت دوم این آب است که از سرشان گذشته.حالا چند وجبش خیلی مهم نیست).

نکته ی فنی: در این میان، دسته های فرعی ای نیز وجود دارد که خودتان می توانید به این لیست اضافه بفرمایید.مانند، کسانی که سر و کله ی شتری از دور برایشان پیدا شده، شتر، تازه درب منزلشان رسیده ، شتر را فراری داده اند، سوار شتر شده اند و...

الغرض اگر شما خواننده ی گرامی ( سنتی یا پاپ توفیری ندارد) جزء گروه اول باشید که از عوارض و مالیات هفت دولت آزادید.ما هم کاری به کارتان نداریم.ولی اگر از دسته ی دوم و سوم باشید ، لازم است از مراحل این امر خطیر آگاهی داشته باشید.چون همه ی اعضای این دسته ها گذرشان به این ها می افتد. البت به استثنای بعضی ها (یکیش خود بنده یکیش هم شما! بله. خود شما .اعتماد به نفس داشته باش جانـــــم!)

                           
مرحله ی اول: پسرک حرف می زند و دخترک گوش می دهد.
مرحله ی دوم: عروس خانم حرف می زند وشاه داماد گوش می دهد.
مرحله ی سوم: مرد و زن هردو حرف می زنند و همسایه ها گوش می دهند.
مرحله ی چهارم: هر کدام با خودش زیر لب و در مراحل پیشرفته تر بلند بلند حرف میزند.

لازم به ذکر است که برای زوج های موفقی که (کارشان به دادگاه یا به پزشک قانونی نکشد) و به مرحله ی آخر برسند مراکز مجهزی تاسیس شده است که متاسفانه اسمش یادم رفته است همین قدر در خاطرم مانده که از نظر املایی و تلفظ بسیار شبیه بیمارستان است.والسلام.