حضورقلب یوخدی !

فرمودند (علیهم السلام) که از نماز تنها آن مقدار که با توجه خوانده اید پذیرفته می شود.
شاعری که اسمش یادم نیست، در جایی گفته بود که خیلی از ما در نماز رو به قبله و پشت به خدا داریم.
یکی از دوستان می گفت یک روز پدرم وضو گرفته بود و برای نماز وارد اتاق شد، بعد از این که مهر را روی زمین گذاشت گفت: پسر اون تلویزیون رو روشن کن ببینیم تو دنیا جه خبره؟ الله و اکبر...
آن روز خیلی به این جریان خندیدم ولی الان که فکرش را می کنم می بینم که وضعیت نماز امثال بنده دست کمی از نماز این پدر ندارد.
توی یکی از کتاب هایی که درباره ی زندگی آیت الله بهجت نوشته شده خواندم که کسی می آید خدمت ایشان و عرض می کند: در نماز حضور قلب ندارم.آقا به ایشان می فرماید عمٌتک مثلُک.(معنای این ضرب المثل عربی این است که من که عمه ی تو و بزرگتر از تو هستم،نیز به این درد تو مبتلا هستم.)
اولا تواضع را دارین؟ ثانیا حضور قلب نداشتن مثل آیت الله بهجتی همان قدر با حضور قلب نداشتن مثل منی تفاوت دارد که "نمی دانم" گفتن ابن سینا با " نمی دانم" گفتن یک بچه ی کلاس اول ثالثا غرور بعضی از ما را که گاهی اندکی حضور قلب دارند را داشته باشین.) 

----------------------------------------------------------------------------------
(1) یوخدی به زبان آذری که خیلی دوستش دارم یعنی نیست.