دقیقه 4 (فقط به فکر خودمان باشیم)
دقیقه 33 (داد بزنیم)
دقیقه 4 (ایراد گرفتن از دیگران تا حد ممکن)
دقیقه 33 (خود را با دیگران مقایسه کنیم)
حوصله داشتی سه بخش دیگر رو در اینجا بیین این صفحه ببین به ترتیب تاریخ خورده.
از بنز بهتر است، سفر با ژیان دوست!
(از دقیقه ی 10 -20)
با سلام خدمت همه ی دوستان و عذرخواهی بابت این همه تاخیر
کار جدید اینجانب صوتی (از دقیقه ی 10 به بعد)
اینم تقدیم به شما واسه افطاری. نوش جان
هیچی نگم خودت بشنوی بهتره
(از دقیقه 8 به بعد)
از به من چه و به تو چه ملانصرالدین تا جوراب با کیفیت روز پدر!
از دقیقه 10 تا 19
اول این فایل رو گوش کن (از دقیقه ی 32 به بعد) بعد این مصاحبه رو بخون.
ماشین را توی محوطه‌ی مجتمع پارک کردم و پیاده شدم. درِ عقب را باز کردم و کمی به طرف داخل خم شدم و یکی دو کتاب را که گذاشته بودم پشت شیشه‌ی عقب، روی رف پشت صندلی‌ها، برداشتم. وقتی سرم را از داخل ماشین بیرون آوردم، همسایه هم با پیکانش رسید. مرا که دید، ترمزی و سلامی کرد و با خنده از داخل قاب در، با لهجه‌ی شمالی‌اش گفت: این مثال رو از کجا اوردی؟
و صدای خنده‌اش را یک پرده بالاتر برد.
لبخندی و جواب سلامی و حدسی زدم که اشاره‌اش به برنامه‌ام در رادیو باشد؛ ولی خودم را زدم به آن راه و با لحن پرسشی آمیخته‌‌ی با تعجب گفتم: مثالِ...؟!
گفت: مثال کودک چهار ساله رو از کجا پیدا کردی؟ خیلی جالب بود.
و باز خندید
یادم آمد مثالی که به طنز درباره‌ی روش شاد کردن دیگران زده بودم؛ اینکه توی مهمانی از بچه‌ی چهارساله‌ات بخواه که تمام شعرهایی را که بلد است چندبار برای همه بخواند.
گفتم: آهان رادیو رو می‌گی؟
با همان خنده گفت: آره. من همیشه گوش می‌دم. تا حالا بهت نگفتم که دور بر نداری!
و هر دو خندیدیم و "با اجازه‌ای" گفت و رفت به طرف پارکینگش.
چگونه دیگران را شاد بنماییم عجیب! (صوتی)
خب دیگه تا متن جدید برسه انگار مجبورید از اینا گوش کنید. ببخشید دیگه.
هیچی نگم بهتره خودت دوست داشتی گوش بده.
