مدگرایی در پژوهش!

سه گونه‌ی ادبی وجود دارد که پرمخاطب‌ترین گونه‌های ادبی هستند و بیش‌ترین تاثیر را بر باورها و عواطف ما دارند ولی کمترین کار علمی و پژوهش درباره‌ی آنها شده و می‌شود: طنز، نوحه و ترانه. جالب نیست؟! کمترین کار درباره‌ی تاثیرگذارترین (یا حداقل از تاثیرگذارترین) بخش ادبیات!

برای مثال وقتی شما سری بزنید به سایت نورمگز که از گسترده‌ترین بانک‌های اطلاعاتی کشور در زمینه‌ی نشریات علوم انسانی است و سه عنوان طنز، ترانه و نوحه را در نشریات علمی- پژوهشی جستجو کنید، می‌بینید که تعداد مواردی که پیدا می‌کنید به ترتیب 26، 8 و 0 است. باورتان می‌شود؟!

حالا شما بیایید سه واژه‌ی فوتبال، والیبال و بسکتبال را جستجو کنید. می‌بینید که به ترتیب 118، 45 و 34 مورد است. نمی‌خواهم بگویم چرا در این سه موضوع تحقیق شده نه می‌خواهم بگویم چرا در آن سه موضوع قبلی حداقل به اندازه‌ی این سه تا تحقیق نشده؟ و گرنه در خود این موضوعات (فوتبال و...) هم ما همچنان نیازمند پژوهش‌های بیشتری هستیم.

گاهی با خودم فکر می‌کنم مد و مدگرایی فقط در لباس و سر و وضع نیست گاهی در کارهای پژوهشی هم هست. در بعضی موضوعات کم اهمیت ده‌ها کتاب و مقاله نوشته شده ولی...

بی‌تعارف عرض کنم به کسی بر نخورد شاید بعضی از ما درباره‌ی بعضی موضوعات کاوش می‌کنیم چون کلاس دارد و بعضی موضوعات مهم وجود دارد که بی‌خیال از کنارشان رد می‌شویم چون...

چند نکته‌:

1. منظورم از گونه‌ی ادبی در اینجا معنای لغوی آن است نه معنای اصطلاحی و به معنای ژانر.

2. منظورم از نوحه و ترانه جنبه‌ی موسیقیایی و آوازی آنها نیست بلکه متن یا به تعبیر بهتر شعری آنهاست.

نوحه به سبک ملانصرالدین!

مواد لازم:

1. وزن و قافیه به مقدار لازم؛

2. کلمات احساسی مناسب حال کردن بر و بچ، دویست کیلو؛

3. آرشیو ترانه‌های قدیمی و جدید، مردانه و زنانه، کلاسیک، پاپ، سوپاپ، جاز و... هر چه بیشتر بهتر؛

 پیشینه‌ی این سبک:

پدر این سبک استاد ملانصرالدین است. چون آورده‌اند که روزی ملانصرالدین خواست شعر بگوید گفت: "نماز و روزه شده بر همه‌ی ما فرض" بعد هر چه فکر کرد چیزی مناسب که با "فرض" هم‌قافیه باشد به ذهنش نرسید. بالاخره شروع کرد به خواندن: "الله لا اله الا هو الحی القیوم* لا تاخذه سنه و لانوم*له ما فی‌السموات و ما فی‌الارض" به اینجا که رسید لبخند رضایتی بر لبانش نشست که بیت کامل شده بود. گفتند: این چه طرز شعر گفتن است ملا؟! گفت: باور بفرمایید: اگر این "ارض" اینجا نبود تا "هم فیها خالدونش" می‌رفتم.


توصیه‌های اکید:

1. اصلا لازم نیست یک دوره اعتقادات استدلالی شیعه ببینید.

2. اصلا لازم نیست یک دوره امام شناسی از دیدگاه کتاب و سنت ببینید.

3. به هیچ کتاب تاریخ و سیره‌ی معتبری مراجعه نکنید. هر کتابی دم دستتان بود خوب است.

4. تلاش کنید روز به روز تخیلتان را قوی کنید تا در حد رولینگ یا لااقل مارکز بشود.

5. اصلا لازم نیست برای یک بار هم شده اشعارتان را بدهید دست یک عالم دین‌شناس که نظرش را درباره‌ی محتوای آنها بدهد.

 بین خودمان باشد:

کلا بی‌خیال محتوا شوید. چون اولا اگر بخواهید به فکر درستی یا نادرستی آن باشید بیشتر شعرهایتان را باید دور بریزید. آن وقت جواب هیئت امنا و بچه‌های معصوم مردم را که آمده‌اند لخت بشوند و سینه‌ای بزنند چه می‌‌دهید؟ ثانیا مهم شور و حال است و عشق و صفا که با همان موارد بالا که عرض شد حاصل می‌شود.

 نکته‌ی مهم:

قبل از مراسم حتما جوشانده‌ی گل گاو زبان یا یک ورق برگ صدا میل کنید یا لااقل دو سه آمپول در باز کن (ببخشید صدا بازکن) بزنید و چون از شما تست دوپینگ هم انجام نمی‌شود مشکلی برایتان پیش نمی‌آید. خیالتان راحت.

ستاد گردآوری و تربیت مداحان و نوحه‌سرایان سوپر دولوکس در حد تیم ملی.

نوحه ی شاد!

- آقا نوحه‌ی شاد دارین؟ جدید باشه.

- تو چه مایه‌ای می‌خوای؟ اصفهانی، افتخاری، معین؟

- هایده لطفا!