هانه گوشی!

یکی از فانتزیام اینه که به یه مردی که با زنش اون‌جوری اومده بیرون بگم: سلام. خسته نباشید. حالتون خوبه؟ واقعا تشکر می‌کنم از این همه سلیقه و از این که موجبات شادی و مسرّت ملت رو تو این وضعیت اقتصادی فراهم نموده‌اید. باید بگم بسیار جالبه. رنگ مو و مدلش عالی، مواد مصرفی برای صورت به اندازه‌ی لازم، رنگ و ابعاد لباس‌ها ست و مناسب، لبخند، ژوکوندی و از طرف همه‌ی کاربران عزیز از شما تشکر می‌کنم که فایل خودتون را free share فرمودین و...

آقا اینو که بگم مرده رنگ به رنگ بشه، اول کرمی بعد زرد بعد خاکستری بعدشم سبز (نه سبز فکر نکنم بشه) آخرشم سیاه. یه مشت پرت کنه طرفم. منم که استادبزرگ جودو، دستش رو بگیرم و یه پیچ و بکشمش روی پهلو و در ایکی ثانیه لنگ‌هایش را ببرم آسمان و کله‌اش به سوی زمین. (فن هانه گوشی)

یه دفعه چند نفر دوره‌ام کنند. در یک چشم به هم زدن همه رو زمین پلاس کنم و صورت‌ها را هم همه فیس‌بوک! از بین جمعیت یکی بگه سلامتی حاجی بزن اون دست قشنگه رو.  بعد سه تا ماشین پلیس با هم آژیرکشان برسن. به من که رسیدن سلام نظامی و احترام و عذرخواهی که تاخیر داشتند، بعد همه را جمع کنند بریزند تو ماشین و بخش خواهران هم که موکشان سوژه‌ی مورد نظر را ببرند تا نوبت به کار فرهنگی برسد.

مجری بیکلام

یکی از فانتزیام اینه مجری یه برنامه‌ی تلویزیونی بشم. بعد بیام جلوی دوربین و با دست و سر و سینه اشاره کنم که سلام. بعد زل بزنم به دوربین یعنی بیننده و چند دقیقه همین طور بمونم یعنی با چشمام حرف بزنم. و چند تا لبخند بزنم به معانی مختلف مثل چطوری؟ می‌خوامت؟ ممنون که ما رو می‌بینی؟ چه خبر؟ کلی برنامه داریم واست؟ و... . بعد با دستم دعوت کنم بیننده‌ها رو که اولین بخش برنامه را ببینند. یعنی نه روده‌درازی، نه پخش موسیقی، نه کلمات عاطفی نخ‌نما، نه جمله‌های کلیشه‌ای مهوّع فقط نگاه فقط لبخند. یک حالی از بعضی از این مجریا بگیرم که کف کنن و ماستاشونو کیسه کنن.