حل مشکل جمعیتی ایران با کارت سوخت!

کلّا زیاد حرف نمی زند. در بیشتر بحث ها ساکت نشسته است و در حالی که برای بقیه چای می ریزد یا بلند می شود دوباره گاز را زیر کتری روشن کند، گوش می دهد و وقتی هم می پرسیم نظر تو چیه مهران؟ با لحنی مخصوص می گوید: چه عرض کنم!؟

خودش که معتقد است از عقل زیادش است که بیشتر وقت ها ساکت است ولی بعضی از کارشناسان از جمله خود من و دو سه تا دیگر از بچه ها به او می گوییم: بدبخت چیزی بارت نیست که همیشه ساکتی.

خلاصه حالا در کف مانده بودیم که دارد با حرارت درباره ی راه های افزایش فرزندآوری در ایران بحث می کند. سرت را درد نیاورم. خلاصه ی نظرش این بود که دولت باید سیاست های تشویقی را در پیش بگیرد و پیشنهاد روشنش هم این بود که دولت به همه ی خانم های جوان، یک شلوار بارداری هدیه بدهد و به آقایان هم در طول دوران بارداری همسرشان، ماهانه حداقل 10 لیتر بنزین هدیه در کارت سوختشان.

می گفت: به شما قول می دهم سر یک ساله مشکل جمعیتی ایران حل بشود...

امیدوارم که توانسته باشم با این برش از دیدگاه های ایشان، درستی ادعای خود و سایر کارشناسان را اثبات کرده باشم.

اولین مکاتبه دولت برای انصراف از یارانه

 
                                                    بسمه تعالی

از طرف دولت به:

آقای ...

رئیس خانواری که وضعیت بهتری داری.

با عرض سلام و ارادت.

راستش خیلی حرف واست داشتم ولی هیچی نمی‌گم. جون هر چی مرده، همین فردا صبح بیا پیش خودم، یه چایی با هم می‌خوریم بعدشم از گرفتن یارانه انصراف بده. ایول.

                                                                                                      با تشکر
                                                                                               مرامتو عشق است.

دولت و دینامیت!

- یعنی چی؟ یعنی پشیمونی بهش رای دادی؟

- نه. فقط نگرانم؟

- واسه چی؟

- یه مدت پیش تلویزیون یه انیمیشن کوتاه نشون داد. یه نفر اومده بود یه پل تازه‌ساز رو افتتاح کنه. جمعیت پشت سرش وایساده بودن و سینی رو اوردن. طرف قیچی رو برداشت ولی هر کاری کرد، ریسمان پاره نشد. رفتن یه قیچش بزرگ‌تر اوردن ولی فایده نداشت. قیچی آهن‌بر اوردن، فایده نداشت. قفل‌بر اوردن فایده نداشت. رفتند از این دریل‌های پر سر صدا هست که آسفالت‌ رو باهاش می‌کنن...

- آره

- از اونا اوردن و طرف هم رفت روی ریسمان همین جور ته ته ته ته. ولی باز پاره نشد. بالاخره بهش دینامیت بستن و ملت سنگر گرفتن. دینامیت منفجر شد. وقتی گرد و خاک نشست، دیدن پل کلا ریخته ولی ریسمانه هنوز سالمه.


از خنده روده‌بر شده بودم. او هم لبخند تلخی زد و گفت: من از اینش می‌ترسم...

خبرهای مرتبط:

1. نامه مقام معظم رهبری به رئیس جمهور درباره مشایی

2. پست جدید مشایی