سلام. ممنون از اين که با نظراتتون به بحث رونق مي دين. با بخشي از فرمايشاتتون موافقم اما درباره‌ي بعضي از اونا نکاتي به نظرم مي‌رسه که خدمتتون عرض مي‌کنم تا اگر نياز به اصلاح دارند بفرماييد. 1. شما فرموديد: "بعضي انسان‌هاي عادي هستند که با عشق به يک زندگي روي مي‌آورند و از حرف و حديث‌ها دلگير نمي‌شوند و بي‌خيالند." اينجا چند تا سوال پيش مياد: آيا هيچ‌گاه از حرف و حديث‌ها دلگير نمي‌شوند يا اينکه ممکن است گاهي هم دلگير شوند ولي تحمل مي‌کنند؟ آيا دلگير نمي‌شوند واقعا و قلبا يا اينکه جوري رفتار مي‌کنند که انگار دلگير نشده‌اند ولي اگر به دوست صميمي يا مادرشان يا... برسند گاهي درددلي مي‌کنند؟ بر فرض که دلگير نشوند، آيا ترجيح نمي‌دادند اين حرف و حديث‌ها نباشد و گويندگان آن حرف‌ها رفتار مهربان‌تري با آنها داشته باشند؟2. دهن‌بين يعني خوش باور و زود باور به نظرم اينجا بايد از کلمه‌اي ديگر استفاده کنيد. 3. اينکه وضع مهاجران بهتر شده يا نه يا مردم چي فکر مي‌کردند روي بحث ما تاثير چنداني ندارد. 4. شما مسئله را گنده‌تر از چيزي که هست کرده‌ايد بعد نتيجه مي‌گيريد که اين با مقام عصمت ايشون منافات داره با ساده‌زيستي ايشون منافات داره با علاقه‌شون به همسرشون منافات داره. حالا کي گفته شوهرشون رو دوست نداشتند، يا ساده زيست نبودند؟ بابا يه خانم از حرف مردم ناراحت شده و به سبب همان سرشار بودن از عاطفه و احساس دلش شکسته و تو خلوت خودش اشک در چشمانش حلقه زده در همين اثنا پدرش سر رسيده و گفته چي شده؟ اون هم ماجرا رو گفته. تمام شد و رفت. نه شکايتي نه اعتراضي و بعد از آن هم با همه چيز علي ساخته و هميشه در کنارش بوده و از اين بابت خوشحال بوده. اين کجاش اشکال داره که دست به تاويل حديث بزنيم بر خلاف ظاهرش؟

سلام. خودمونيم عجب واحدايي شما گذروندين. ممنون از نکات جالب و درستي که فرمودين و من با بيشتر آنها موافقم.

شرمنده تخصير من نيست.

درود بر ذره بين اژدهاکش. در انتظار شنيدن نکته هاي جالب شما هستيم. يا به قولي بچرخ تا بچرخيم.

سلام. مرسي از اين حامي بزرگوار.

سلام. ممنون از توجهتون به اين بحث و شرکتتون. چطور گريه کردن پيامبر ص براي از دست دادن فرزند که به تعبير قرآن در آيه ي کهف سوره ي 46 از جلوه‌ها و زينت‌هاي زندگي ناپايدار دنيا است، حاکي از "عظمت و تعالي روح لطيف" آن حضرت است ولي گريه‌ي حضرت زهرا س براي از دست دادن محبوبيت و احترام بين زنان ديگر (نعوذ بالله) حاکي از ضعف؟ به نظر شما يک انسان نرمال وقتي سرزنش ديگران را مي‌شنود نبايد ناراحت شود؟ تعريف شما از عصمت چيست؟ آيا اين گريه کردن معصيت بوده؟ تفسير شما از ادامه‌ي روايت چيست؟ آنجا که پيامبر ص بدون اينکه او را بر اين گريه سرزنش کند، دلداري مي‌دهد که علي ع در عوض فلان فضيلت را دارد و فلان برتري را دارد. در کدام کتاب و منبع درباره‌ي مهارت‌هاي زندگي آمده که انسان نبايد ناراحت شود، نبايد دلش بشکند، نبايد گريه کند؟ آيا حضرت زهرا س مثل هر انسان ديگري دوست نداشت در رفاه بيشتري زندگي کند؟

سلام. بچه ها سوار نظام آهنين رسيد.

سلام. ممنون. اختيار دارين.

سلام. عيد شما هم مبارک. اين يعني چه جور پستي؟

ممنون از اين که با جديت هميشگي بحث را پيگيري مي کنيد. براي روشن تر شدن بحث با اجازتون چند سوال رو مطرح مي کنم که دوست دارم پاسختون رو بشنوم. شايد برداشت من نادرست باشد و با ديدگاه هاي شما اصلاح شود. آيا فقر و نداري حضرت علي ع واقعيت نداشت؟ آيا ما "همه ي" رفتارهاي ايشون رو مثل بقيه تفسير کرديم يا "بعضي" از رفتارهاي ايشون رو؟ آيا ما دليل اين رفتار را "جواني" ايشون دانستيم يا "بشر بودن" ايشون؟ به نظر شما آيا آن بزرگواران عاطفه نداشته اند مثل بقيه ي انسان ها؟ تفسير شما از گريه ي شديد پيامبر ص در مرگ ابراهيم پسرشان چيست؟پيامبر که معدن علم است. مي داند که مرگ نابودي نيست بلکه رفتن از يک مرحله به مرحله ي ديگر است او که درياي صبر است او که تسليم محض مشيت پروردگار و راضي به رضاي اوست او که اگر پرده ها کنار بروند چيزي بر يقينش افزوده نمي شود پس چرا آن قدر در مرگ پسرش گريه کرد که اصحاب تعجب کردند؟ آيا جز اين است که عاطفه ي بشري اي که خداوند در وجود همه ي ما گذاشته در او هم بوده و باعث شده چنين متلاطم شوند. آيا اهل بيت ع هيچ خواسته ي دنيايي نداشته اند؟ آيا حضرت زهرا س دوست نداشته در شرايطي باشد که زنان شهر او را سرزنش نکنند؟ آيا اگر او ببيند که ديگران به او طعنه مي زنند و سرزنشش مي کنند مثل هر آدم ديگري ناراحت نمي شود؟ آيا اگر ناراحت بشود با دانش و مقام عصمت و رضاي او منافات دارد؟

نه منظورم رابطه ي بين حضرت علي ع و حضرت فاطمه نبود بعضي از امامان ديگر با همسرانشان. اينکه يک دختر نوجوان يا جوان از حرف و طعنه ي مردم دلگير بشود اشکالي دارد؟

سلام. نظرتون درباره ي گريه و اظهار اندوه امام حسين ع وقتي که علي اکبر مي خواست به ميدان برود چيست؟ يا زماني که بر بالين او گفت: بعد از تو خاک بر سر دنيا. يا بعد از شهادت حضرت عباس ع که الان پشتم شکست يا يا غش کردن حضرت علي ع وقتي شنيد حضرت فاطمه س از دنيا رفته يا گريه ي پيامبر اکرم ص در مرگ ابراهيم پسرش. عرضم اين است که آن بزرگواران فرشته نبوده اند انسان بوده اند. مي خورده اند، مي آشاميده اند، ازدواج مي کرده اند، گاهي دلشان مي شکسته گاهي بهشان بر مي خورده گاهي عصباني مي شدند گاهي رنجيده خاطر مي شدند گاهي مي خنديدند گاهي شوخي مي کردند گاهي با همسرشان اختلاف پيدا مي کردند و...

سلام. خوبين؟ خوشحالم که به نکته ي اصلي مورد نظر من از اين روايت توجه کردين. با توجه به عنوان يادداشت، پاسخ پرسش شما روشن است. اين کتاب همواره از کتب معتبر و نويسنده ي آن از علماي بزرگ شيعه معرفي شده است.