• وبلاگ : كوهپايه
  • يادداشت : آيا مي توان پيتزا خورد و عارف بود؟
  • نظرات : 1 خصوصي ، 8 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + فاطمه 
    سلام استاد
    واااااااااو عجب پستي عجب نوشته ها و منابعي... کاملا تونستيد منو درگير کنيد خيلي برام جالب بود
    استاد عرفانمون خدا حفظشون کنه در جواب سوالهاي پيوسته ما که به چه دردي ميخوره عرفان خوندن وقتي ما نه استاد داريم و نه شرايطش رو بخصوص که خانوم هم هستيم , بهمون ميگفتند شما سعي کنيد اون چه رو که خونديد در عمل بياريد و باور داشته باشيدش خدا بهتون کمک ميکنه...
    حالا اون موقع ما تو ذهنمون پيتزا و اين چيزا نبود ولي کم دغدغه هم نداشتيم
    عرفان از جمله موضوعاتيه که واقعا ادمو تشنه ميکنه
    اگر درمورد همين سوالتون به جواب رسيديد حتما بنويسيدش که مشتاق خوندنيم
    پاسخ

    سلام بر شما. خوشحالم که خوشتون اومد و مي دونم که عرفان از دلمشغولي هاي هميشگي شماست و اگه اشتباه نکنم پايان نامه تون رو هم فرمودين که تو همين موضوع مي خواين بردارين. بله توصيه هاي کلي اي در اين زمينه از بزرگان و شاگردانشان هست و با تمام احترامي که براي آنها قائل هستم بايد بگم احساسي که من نسبت به اين جور پاسخ ها دارم بيشتر انگار شبيه از سر باز کردن پرسشگره تا پاسخ راهگشا و راضي کننده دادن. در اين بحث که رويکرد تحليلي داره و با پرسش ها و نقدهايي رو به رو هست اين کليات کمکي نمي کنه. حتي در زمينه ي عمل بايد اعتراف کنم که چندان کمکي نمي کنه و گرنه تا حالا ما عارف شده بوديم چون خيلي وقته که اين توصيه ها رو شنيديم. در واقع سوال من مربوط به همون مرحله ي عمل کردن به دانسته هاست اينکه من به چه انگيزه اي به دانسته هاي ديني ام عمل مي کنم شوق به بهشت ترس از جهنم يا محبت خدا و... از اينجاست که بحث شروع ميشه. چشم ممنون.