ادامه ميدم ...
في المثل در مورد همين تاريخ قرآن که فرمودي حتماً ميدونيد که اونا ( منظور غير ديندارشونه ) به قرآن صرفاً به عنوان يک متن تاريخى نگاه مي کردند كه ميتونه مورد نقد تاريخى هم قرار بگيره و اساساً چگونگي نگرش اونا به قرآن اونا رو واداشته که پژوهش هايي در اين زمينه انجام بدن در حالي که وحياني بودن اين منبع در نزد مسلمونا امري قطعي بوده و لذا در برخي زمينه ها اصلاً نيازي به پژوهش احساس نشده و تنها به بخش هايي از مباحثي که تحت عنوان " تاريخ قرآن " شناخته ميشه در کتابهاشون تحت عنوان جامع تر " علوم قرآن " پرداختند.
رفع اتهام: اين حرفم به اين معني نيست که همه ي آثار اونا به لحاظ محتوايي سست بوده يا همه ي آثار ما محکمه حرفم فقط اينه که ميزان اعتبار آثار اونا بعضاً جاي بحث داره و کليت و عمقي که در کلام شما نسبت به اين آثار وجود داره قابل نقده عزيز دل ب...!
در پيام دومت به نکات بسيار مهم و جالبي اشاره کردي هرچند اين نکات در کلام ملکيان ( ضمن تشکر فراوان بابت لينک بسيار مفيدتون) با سرعت مطمئه تري بيان شده بود! خدايي يه کم گازشو گرفتي ديگه! نبود اينطور؟ نشون به اون نشون که يه کم فشار خون ما زد بالا و يه کم هم رگ گلومون باد کرد و يه کم هم خون جلوي چشامونو گرفت! همين
يه سوال اساسي ديگه : منظور شما از نگاه تسامحي متفکران ديندار غربي به دين و منابع ديني دقيقاً چيه که باعث موفقت اونا شده جانم؟
در کل من معتقدم هرچند تا بدين جا ريشه هايي براي اين بحث بيان شد اما هنوز اين ريشه ها خصوصاً در مقام تطبيق و مقايسه خوب تبيين نشده و جاي کار داره!
ارادتمند