يکي از دوستان، همسر بسيار مهربان و اهل شعر و ادب و هنري داشت که در جواني به ديدار حق رفت. (خدا همه رفتگان رو رحمت کنه)
ازون جايي که حس ميکردن "سنگ" با اون روح لطيف سنخيتي نداره، فقط دور مزارش رو سنگ چيدن و وسطش رو خاک ريختن و گل کاشتن

(برا چهلمش هم بعد از مراسمي که مرسومه، يه شب شعر ترتيب دادن و دوستان شاعرش براش شعر خوندن)