با اصل بحث کاملا موافقم ولي اگر مشکل اين باشه که طرف بلد نيست و اتفاقا مرجعش اجازه نداده زن در بين زنان برقصه تا با ديدن بقيه ياد بگيره و يا بدون موسيقي نتونه برقصه يا شوهرش رقص هاي آن چناني رو قبلا ديده و حرکات موزون و ابداعي همسرش رو قبول نداره اون موقع چه بايد کرد؟

يادم مياد چندين سال پيش يکي مي گفت: رقص مال آقايونه من تعجب مي کنم چرا خانم ها مي رقصند؟

اين ها رو نگفتم که ان قلتي آورده باشم، بلکه از اين بابت مي گم که همون طور که خودتون بارها اشاره کرديد در مسائل اجتماعي بيش از يک دليل باعث ايجاد يه مساله مي شه و نمي شه با صرف انقال دانش، تغيير در رفتار ايجاد کرد. خيلي پيش تر ها، مدتي ذهنم به اين مساله درگير بود که وقتي رقص زن براي شوهرش حلاله و از طرفي ملازماتش (مثل تعليم و تعلم رقص، بودن در مجالس فلان، شنيدن موسيقي هاي مطرب)حلال نيست،اين حليت چه معنايي داره؟ آيا صرفا براي خانميه که قبلا در جمع هاي فلان رقصيده و حالا تغيير رويه داده و شوهرش هم رقص ديگه اي رو هيچ وقت نديده؟

البته من مخالف اين نيستم که اين يه نوع شاديه و استفاده اش به شرط علاقه و ميل طرفين و بلد بودن يا اقلا داشتن ذهني خلاق و بدني انعطاف پذير، مي تونه روابط رو صميمي تر کنه.