سلام
چه جالب بود! مشتاق شدم هر چه سريع تر قيدار رو بخونم. هرچند از ابتدا نظرتون در اين پست برام قابل قبول و دقيق بود.
حقيقت اينه که با کمال تأسف نميشه کمرنگ شدن رحم و مروّت رو در اين روز روزگار منکر شد. بدتر از همه اينه که گاه آدم حس مي کنه که گويي همه ي آدم ها با هم توافق کردند که با يه حرکت شتابنده و پيشرونده همين مسير رو ادامه بدن (اصالت فرد)! با اينکه خودشون از ديگران توقع مروّت دارن!!!!!!!!!!! واقعاً چقدر مصداق براي اين موضوع در اين زمان ميشه نام برد.
اينجاست که آدم ها نياز روحي پيدا مي کنن که از اين متاع ناياب بيشتر بشنون و به خودشون تلنگري بزنن!