سلام

خيلي وقت بود به وبلاگتون نيومده بود وحسابي دلتنگ مطالب زيباتون شده بودم... البته گاهي مي اومد و بعضي ار مطالبتونو ميخوندم... اين پستتون خيلي جالب بود... دقيقا چندسال قبل براي من وخانواده ام اتفاقي افتاد و ديدم که چجوري حتي نزديک ترين اقوام که خيلي دم از معرفت ميزدند تنهامون گذاشتن... اونجا بود که فهميدم نبايد از هيچ کسي انتظار داشت... البته بعضي وقتا يادم ميره ... ولي دوباره که خوب توجه ميکنم به يادم ميارم ....ممنونم از لطفتون... خيلي عالي بود

توي اين ايام عزيز مارو از دعاي خيرتون فراموش نکنيد...

سخنراني رفتيد يه گوشه اي از اون همه ثوابي که ميبريد رو به ما فقير بيچاره ها اهدا کنيد

انشالله شهادت در رکاب آقامون نصيبتون بشه...

يا حسين عليه السلام...