خداي من ياد سال سوم دبيرستان افتادم يه دبيري داشتيم اونايي که ادبيات دوس داشتن مثل من و اونايي که ادبيات دوس نداشتن مثل دوستام همه آخر سال نمره هاي درخشاني توي امتحان نهايي به خاطر زحمات فراوونش گرفتيم. آخ آخ آخ عجب استادي بود. يعني ادبيات رو کرده بود هلو. با عشق درسش رو ميخوندم. خسته نميشديم از کلاساش. درسي که بچه هاي کلاساي ديگه ازش درميرفتن بچه هاي ما براش جون ميدادن.

استاد و اخلاقش توي شيريني درس خيلي تاثيرگذاره. ميتونه از سنگ مجسمه هنري دربياره. يا نه همون تيکه سنگ رو هم بزنه شن و ماسه کنه.

جدا دعا ميکنم تو اين امر خطيييييير مثل هميشه سربلند و موفق باشين.

فقط يه سوال اين دانشجوهاتون شهرستاني هستن؟