بيشترين چيزي که بين کلماتتون برام چشمگير بود، بخش هاي مربوط به زهرا خانم ميشد؛ آخرين چيزي که ازش تو ذهنم هست، افطار خونه ي حاجي مخدوم بوديم که آخراي مجلس العلما بود يهو صداي گريه هاي خانم خانما دراومد...کاشف به عمل اومد که بله...بعد از کلي چرخيدن به دور خود و چرخاندن ارض و سماء، سرش خورده به ديوار!