به اين مي گن جاخالي علمي. آفرين. اولا که وقتي شما مي فرماييد فلان چيز عشق هست يا نيست و مثلا هوس است اين داوري پشتوانه ي نظري نمي خواد؟ ثانيا گيرم اين طور باشد. شما بياييد پژوهش هاي جامعه شناسانه و تحقيقات ميداني در زمينه ي عشق در جامعه ي ايراني رو مطالعه کنيد. بيا پژوهش هاي آسيب شناسانه درباره ي تصوير عشق در رمان هاي فارسي، عشق در سينماي جهان و ايران رو مطالعه کنيد. مگه اين که بفرماييد من کاري به کسي ندارم يا بفرماييد هيچ کس غير از شما در طول تاريخ از اين منظر به اين قضيه نگاه نکرده يا حرف قابل اعتنايي نداره. خداييش بد مي گم؟