راستي يه چيز ديگه: هيچ وقت کسي نمي تونه ادعا کنه وقتي به دنيا ميايم براي اينه که ازدواج کنيم و ... بلکه براي اين به دنيا ميايم که زندگي کنيم و يه قسمتش علاقه مند شدن و ازدواج کردنه. يعني تو زندگي اصلي و واقعي ما عشق مثل بقيه قطعات پازل زندگي جايگاهي داره ولي کلش نيست ولي تو فيلم هاي ما عشق اصليه در کنارش حادثه اي هم نشون داده مي شه. وقتي زوم کردن روي يک موضوع ولو احساسي مثل عشق خيلي بيش از حد بشه، طراوت و تازگي موضوع گرفته مي شه. اونم با توضيحاتي که عرض کردم خدمتتون. پس خيلي هم نبايد حرف پرتي زده باشم.

يه بار ديگه هم راستي: من که عارف نيستم. خلسه رو نگرفتم. اون حستون رو هم درک نکردم. فقط اينو مي دونم که احيانا کساني که از اين قبيل مطالب خوششون مياد باهاش دارند هم ذات پنداري مي کنند حالا يا سوژه عشقي رو الان تو زندگي واقعي شون دارند يا حتي ندارند و اين طوري خسته نمي شوند و تو هر فيلمي اين براشون تازگي داره ولي مثل مني که سعي مي کنم با احساس فيلم و داستان در اندازه اي همراه بشم که هميشه جايي براي بررسي اش بذارم موضوع تکراري و خسته کننده مي شه. بله داهاش اينه.