عجب...
جناب استاد
ممنون که قد و قامت ادب بنده را هم اندازه گرفتيد
اما صادق تر از اوني هستم که فکرش رو بکنيد. چون همين امروز رفتم تا پاي معامله تا به اين روياي هميشگي ام جامه عمل بپوشانم که به علت کم آوردن پول معامله مان نشد. همه اش توي راه ذهنم درگير حرفي بود که زده بودم. چون خود من هم عاشق صداقتم. براي همين تصميم گرفتم. بگم که نشده بخرمش. اما اينطوري که ديدين بيان کردم.
اين ماجرا باعث شد شما خودتون رو بهتر بشناسين چون براي من چه فرقي مي کرد که شما باور کنين يا نه اما اتفاقا! من برگشتم و نوشتم که اين يه فانتزي بود چون نتونستم امروز به حقيقت تبديلش کنم. اما شما چي خيلي راحت ادب و صداقت بنده رو گذاشتيد توي ترازو. کاش نمي شناختمت. اونوقت اينقدر به خاطر حرفتون ناراحت نمي شدم.
براي هميشه خدا نگهدار
راستي من دوران سختي رو از لحاظ روحي ميگذرونم اونقدر سخت که مجبورم قرص هاي ضد افسردگي بخورم. روزها وبلاگ شما کمي من را از حال و هواي خودم خارج کرده بود و باعث مي شد لحظاتي يادم بره که چقدر بيمارم. اما کي باورش ميشه بامزه ترين کامنت ها از طرف افسره ترين آدم روي زمين ارسال مي شد
براي همون لحظه هاي خوبي که برام فراهم نموده بوديد ممنونم .اما دلم رو بدجوري شکستيدو اشکم رو در آورديد.
متاسفم