سلام
يعني به شدت با حال، جالب و واقعي بود. مخصوصا خودزني و شيري که حلال نمي کنيد!
خوب، حضرت استاد، يا شيخ، جناب مستطاب حجة الاسلام و المسلمين آتشين صدف، برادر بزرگوار! پرتقال ها فداي قدومتان، گزها به هلهله ريخته بر سرو روي مبارکتان، باقلواها، کيسه کيسه پسته ها، بسته بسته خرماي مضافتي، جعبه جعبه ميوه ها، کاک هاي کرمانشاه، سوهان هاي قم، پشمک هاي اصفهان... همه و همه فداي وجود نازنينتان. آن هم خالصانه، بي ادعا...آه چه صحنه باشکوهي! حضور گرم شما در کلاس ها!...

خوب حالا اوکي مي دهيد بريم سراغ گزينه آخري؟ يعني يه مقاله بنويسيم؟ بعدا هم با حافظ و ... ببخشيد با جنابتان حساب مي کنيم؟!!
( دِ ولم کن، خوب بذار الان بگم بعدا نمي دهم که، اَهههههه نکش بابا کَنده شد ولش کن، آستينم رو نکش، زشته مي فهمه، اي بابا چه گيري افتاديم! ) ببخشيد بچه بود! يه کم کار داشت. شرمنده نمي ذاره بايد برم. شما روش فکر کنيد. ممنون
( نذاشتي بگم، خوب داشت قبول مي کرد . جدا بي خيري تو! واقعا به تو مي گن دوست؟ خوب اگر به جايي بند نباشي که چاپش نمي کنند برات. اَه داشت مي گرفت. نذاشتي. هيچي سرت نميشه ) اِ، هنوز نرفتم؟ آخ ببخشيد. خدانگهدار
( در رو! همه چيز رو فهميد. اي وايييييييي)