وبلاگ :
كوهپايه
يادداشت :
سرگذشت هايي از ايران 2040 (6)
نظرات :
0
خصوصي ،
8
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
بي نام اصلي
سلام
چرا اين همه عصباني اخوي؟ قبلا به کامنت ها با حوصله جواب مي داديد، باور نکرديد؟
پاسخ
سلام و ارادت. نه باور بفرماييد باور كردم. عصباني نيستم يه خرده خسته ام به قول سهراب:من كه از بازترين پنجره با مردم اين ناحيه صحبت كردم/حرفي از جنس زمان نشنيدم./ (البته به استثناي دو سه مورد)هيچ چشمي، عاشقانه به زمين خيره نبود./كسي از ديدن يك باغچه مجذوب نشد./هيچ كسي زاغچهيي را سر يك مزرعه جدي نگرفت./من به اندازه يك ابر دلم ميگيرد/وقتي از پنجره ميبينم حوري/- دختر بالغ همسايه -/پاي كميابترين نارون روي زمين/فقه ميخواند./