ميدونم خيلي دير نظر ميدم اما اتفاقي ديدمش.

حرف استاد آتشين صدف تماما صحيحه و حرف دوستان هم کاملا صحيحه اما اينجا چند نکته هست:

1 ) رسم الإملا و رسم المصحف دو چيز متفاوتن. رسم المصحف يعني کلمات همانطور که اولين بار نوشته شدن (زمان نزول)البته با اضافه کردن نقطه و علامات.اما رسم الإملا خطي است که اشکالات املايي رسم المصحف رو برطرف کرده. مثل نوشتن مائه و مئه (به معناي 100) يا رحمان و رحمن

2 ) عثمان طه رسم المصحف را رعايت کرده است. اما رسم الخطهاي ايراني خير. ضمنا علامتها و حرکات در عثمان طه بسيار هدايتگر است اما در رسم الخطهاي ايراني علامتها و حرکات ناقص است.

3 ) در رسم الخطهاي ايراني هم مصحفهاي زيبايي هست که در آخر صفحه، آيه تمام مي شود و جزءها صفحات مشخصي دارند و در کمال نظم هستند.

4 ) تنها دليلي که از رسم الخط عثمان طه براي مسابقات استفاده مي شود کامل بودن علامات و حرکات است و لا غير. هرچند بهانه وحدت خط هم هست.

5) من با استاد آتشين صدف موافقم اما با اين شرط که علامتها و حرکات به گونه اي قرار بگيرند که احتمال اشتباه صفر شود و براي قاري هدايتگر باشد.