سلام
به نظر من حتي ميشه آدم هارو با مداد رنگي هاي زيباتر و متنوع تر هم نقاشي کرد مثلا وقتي از کسي ناراحتيم به جاي استفاده از رنگ سياه روي خوبي هاي گذشتش يه رنگ سبز فسفري بکشيم که خيلي به چشم بياد يا وقتي داريم کسي رو فراموش ميکنيم رو خاطرش يه رنگ قرمز بکشيم تا يادمون بياد عشق قرمزه و فراموش کردن محبت ها ممنوعه!و البته در مورد خودمون بي رنگ باشيم تا جلوه گر زيبايي رنگ هاي خدا باشيم!
خوب ميشه بامزه فکر کرد نه؟يادمون باشه که نقاشي خلقت خلاقانه تر و آرامش بخش تراز اين هاست!
