خيلي وقت بود به خاطر مشغله هاي فراوان به خودم نميرسم! وبلاگتونو که باز کردم از اول خوندم تا اينجا. چقدر من غايب بودم!! شما ديگه حذفم نکنيد!

اشک نشون ميده که دلتنگي پيراهن ها هم فهميدنيست.

موفق باشيد .

خداهمه اموات رو بيامرزه مخصوصا پدر بزرگوار شما رو.

التماس دعا

و چقد ما بچه ها فکرمون کوچيکه که وقتي ميبينيم بابا بعد از يه روز کاري لباسمونو پوشيده ورفته بدون اينکه چيزي بگه و اجازه اي بگيره! اخم ميکنيم و ناراحتيم که نميتونيم واسه بيرون رفتن لباس خوشگله مون رو بپوشيم. غافل از اينکه وقتي باباها رفتن ديدن عکسهايي که با لباساي ما گرفتن اشک از چشمامون سرازير ميکنه و خوشحاليم که لباسي رو ميپوشيم که بابا يه روز بدون اجازه پوشيد و باهاش خوش بود.

خدا رحمت کنه همه ي باباهاي زحمتکش و مهربون رو.

خدا رحمتشون کنه. دلم براي پدربزرگم تنگ شد به همين اسم صداشون ميزديم...

دلم ميخواد گريه کنم.