سلام بر ديده بان تيزبين ما. ممنون از لطفتون. به دعاي خيرتون. خدا رحمتشون کنه و بر درجاتشون اضافه کنه. ياد يه خاطره افتادم. يه روز با داداشم رو برده بودم دکتر. وارد مطب شديم ديديم ملت گوش تا گوش نشستن و دوتايي همين طور سرپا نزديک ورودي اتاق انتظار ايستاديم. يکي دو دقيقه اي همين طور معذب يه لنگه پا ايستاده بوديم که ديدم يکي از خانم ها که کنار نشسته بود طوري که بايستي سرش را برمي گرداند تا منو ببينه، يه دفعه با صدايي حاکي از ذوق زدگي در آن سکوت مرگبار مجلس از جايش بلند شد و تند و تند مي گفت: سلام استاد. خوبين؟ حالتون خوبه؟ سلامتين... بفرماييد (منظورش اين بود که بشينم جاي ايشون) و آقا ملت همين طور مات و مبهوت مشاهده مي کردن. منم کم نيورمدم همچين باکلاس و شيک پاسخ احترام و تعارفاتشون رو دادم و تشکر کردم و خواهش کردم که سرجاشون بشينن. اعتراف مي کنم که از اين برخورد مهربانانه و محترمانه خيلي مشعوف شدم. يعني تا تمام اونايي که تا چند لحظه پيش خوشحال بودند که جاي من نيستند حالا آرزو مي کردند که جاي من باشند يا حداقل جاشونو به من بدن!يه چيز جالب اينکه بعد از اين گفتگوي پدر و دختري، منشي آقاي بداخلاق دکتر هم محترمانه تر با ما برخورد مي کردم. خلاصه کلي دعاش کردم اون بزرگوار رو.خلاصه همين جا به هم? بزرگواراني که افتخار داشتم چند کلمه اي در خدمتشون باشم، خواهش مي کنم هر جا من رو ديدن درست و حسابي سلام بکنن، تو نمره شونم تاثير داره از 1 تا 20 نمره!