......وقتي دوم راهنمايي بودم يک دبير بسيار خوب قرآن داشتيم که بسيار دبير خوب و باحالي بود.خلاصه زباني شيرين و دستي بس گرم و سنگين.البته ما که نخورديم! بله، خلاصه با صوت بسيار زيبا قرآن مي خواند و صدايي گيرا داشت.کت و شلواري سياه پوش ولي پيراهن سفيد.هردو با خط اتو و صاف و تميز. تفسير مي کرد و بهمون درس اخلاق ميداد.ولي تنها اشکالش اين بود که بيشتر جلسات دير مي آمد و اندک جلساتي غايب بود.شايد دليلش اين بود که از شهر ديگه اي بود.آخه ما نيشابوري هستيم و حدث ميزديم جناب استاد مشهدي باشند ولي هيچ بروز نداد و نگفت.دلم براش تنگ شده بود.

وقتي به وبلاگ شما اومدم گفتم:خودشه.... ولي حالا که نيست بازم مشکلي نيست.شما هم استاد مايي.ما هم شما رو دوست داريم.اميدوارم هر جا که هست و هرکس که مانند او مرد يا زن شرافت منديست خدا پشت و پناهش باشد.

نتيجه اين که اولش خوشحال شدم اما الان شايد کمي ناراحتم.

يا علي