سلام
به نظرم چندان عجيب نيست
چون وبلاگ الان کارکرد سال 85 رو نداره معلومه که خيلي از نيازهاي نويسنده اون ايام خودش در اين زمان رو پاسخگو نباشه
از طرفي شايد دوستتون بيشتر حرفاي مهمش رو زده و بيشتر از اون رو تو وبلاگ گفتني نميدونه
شايد شلوغي فضاي وبلاگ که در آغاز راه آرزو و روياي نويسندش بوده، الان حتي مانع گفتن بعضي حرفا ميشه؛ چه بسا دوستي هاي جديد و جدي راه قلم روان آدم رو سد کنن

اما به نظرم وبلاگي با چنين موقعيتي نزد خوانندگانش که شما توصيف کرديد، ديگه تنها از آن نويسندش نيست. حتي از آن دوستان فابريک و کامنت گذاران حرفه اي اون وبلاگ هم نيست.اين وبلاگ مال بيشتر از پانصد خواننده روزانه اين وبلاگه.
اگه نويسنده، بيشتر از اينکه به فضاهاي شخصي خودش فکر کنه، به مخاطبينش فکر کنه، شايد دوباره رونق قبل رو به وبش برگردونه...