نام خيلي زيبايي انتخاب کرديد.

استادي ميگفت: سلسبيل که نام چشمه ي زنجبيل در بهشته، چشمه ايه که تنها مزاجي از اون رو به عباد الله ميدهند و خالص اون اصلا در ظرفيت عبد نيست. عباد اللهي که پاک ترين بندگان خدايند و ديگر بندگان هيچ سهمي در اون ندارند. يعني اين از سهميه هاي خاص اهل البيته. اهل البيتي که صاحبان بهشتند، تنها قطره اي ازين چشمه دارند...

ميشه به نوعي گفت، سلسبيل نهايت قله رشد عبده. جايي که ديگه نزديکترين مرتبه به خداست.

اما درباره اسم اون هم استاد مي فرمود:سلسبيل از ترکيب سل و سبيل تشکيل شده (ريشه حدثي داره و غير مرتجله) يعني همه بهشتيان ميشنون که اهل البيت سهميه اي دارند که هيچ کس نداره و همه سوال ميکنند که آيا راهي هست که ما هم آن را مزه کنيم؟

و استاد نکته جالبي اينجا اضافه کردن که چون اين کلمه معني سوالي داره و سوالي که خدا بيان کرده حتما پاسخ داره، پس غير از استحقاق (که تنها اهل البيت دارند)، راه ديگري هم براي رسيدن به سلسبيل و چشيدن اون هست.

اهل البيت که صاحبان بهشتند، ميزبان مومنانند و ميزبان بهترين چيزها رو جلوي مهمان ميگذاره. مومنان در مهمان شدن نزد اهل البيت در بهشت جيره دارند و در اين جيره داشتن با هم متفاوتن...

زيباست، نه؟