مورد3: جواب ربط چنداني به سوال دانشجو نداشت. با پيشداوري و نگاه سلبي پاسخ داده شده بود.
مورد5: تحليل جالبي بود و تا حد زيادي باهاش موافق بودم. اما عنوان بدعت رو براي اين رفتارهاي فرهنگي و اجتماعي نمي پسندم مگر اينکه ثابت کنيم گروهي در صددند اينها رو حکم شرعي معرفي کنن.
مورد6: خيلي عالي بود، حظ کردم.
مورد 7: مطرح شدن اين نکته در علم مديريت خيلي جذاب بود. اولين سوالي که به ذهنم اومد اين بود که تو خونه، رفتارها بايد با دقت هاي سازماني و مديريتي باشه يا بر اساس محبت يا هر دو؟اگه حالت سوم باشه، اعمال مديريت در قالبهاي اين چنيني، در شکل گرفتن محبت بين افراد خلل ايجاد نميکنه؟ميخوام بگم از يه طرف شايد گفته بشه که برخورد سنجيده و مبتني بر شناخت و بر اساس پيشبرد کارکرد مديريتي، مفيد و لازمه در خانواده؛ اما همين برخورد روابط رو سرد و بي روح نمي کنه؟ البته شايد اگه همراه با مهارت و از سر محبت باشه اين مشکل هم پيش نياد.
خلاصه اين بحث مديريت خيلي عمق بخشيد به اين موضوع...

و شماره 1و 5 باز نشدن . شماره 3 و 2 هم صدا زدن نامحرم بود نه همسر خودِ خانم. اين ها هم ربط داشت؟

سلام
نظرات مطرح شده در جمع دوستانه ما:
-بايد شرايط رو بسنجه، گاهي صدا زدن با اسم کوچيک نشونه محبت و احترامه و گاهي بي احترامي
- با پيشوند خانم خيلي هم شايسته و زيباست
- اصلا. در عرف ما کار درستي نيست
- از نظر شرعي هم درست نيست

نظر خودم: فقط فرهنگ ما است که اين کار رو زشت جلوه ميکنه. من موافق صدا زدن اسم با پيشوند خانم هستم