اين جمله، وقتي از سمت ديگه قضيه به اين اتفاق و حکم شرعي نگاه ميکنيم، کاملا قابل درک و هضمه. وقتي انسان، به مجموعه قوانين اجتماعي اسلام نگاه ميکنه و از قالب نگاه شخصي خودش مياد بيرون و اهداف اسلام رو اهداف اجتماعي ميبينه، حظ ميکنه از اين همه دقت و نکته سنجي واضع شريعت.
فقط مشکل اينجاست که ماها درگير افکار و احساسات و تمايلات خودمونيم...

يه نکته جالب بگم، ديروز مطلبي تو مجله اي به طور اتفاقي خوندم درباره روي آوردن مفتي هاي سلفي اهل سنت به متعه!
يعني علاوه بر اينکه نياز اجتماعي، خود اعراب رو به سمت اين حکم شرعي کشونده بوده در عمل، حالا مفتي هاي اونها هم در مباحث نظري رفتن به اين سمت که دارن ديدگاه شيعه رو تاييد ميکنن و در بررسي منابع، منابع حکم خودشون که به خليفه دوم ميرسه و ضعيف ميدونن و روايات تشريع متعه رو که به پيامبر ميرسن قوي تر ميدونن.
خيلي برام جالب بود.
ادرسش هم بخوام بدم:مجله همشهري ماه، شماره56، مهر 89، ص134. متن دقيقش رو دوست داشتيد بخونيد، اشاره کنيد تا بنويسم.