نظرات ياداشت داستان... (4)

+ ذره بين

من فکر ميکنم که در روابط بين دو جنس، ما شيوه هايي رو داريم به جامعه توصيه ميکنيم که نتيجش شده افراط هاي بعضي و تفريط هاي بعضي ديگه.
نگاه استاد به اين قضيه که نگاه اجتماعي هست، به نظرم درس و لازمه.
ما شرايطي رو پيش آورديم که يه خانم مذهبي با کوچکترين برخورد با جنس مخالف حس گناه ميکنه و اين به نظرم آسيب زا است. ما شرايطي رو پيش آورديم که دو جنس مخصوصا خانم ها از جنس متدينش، تکليف خودشون رو در ارتباط برقرار کردن با ديگران نمي دونن و مسير رو گم ميکنن گاهي در اين ارتباط ها و گاهي باعث عدم رشد مهارت هاي اجتماعيشون ميشه اون نگاه محدود و بسته و احساس گناهي که هميشه همراهش هست.
من خانم متدين پايبند به شرعيات، بايد بتونم گليم خودم رو در روابط کاري و علمي و ... با آقايون از آب بيرون بکشم. در حالي که اون احساس گناه و اون نا مشخص بودن مرز ها و حدود، نمي ذاره.
چشم مينويسم الان داستان حضرت موسي رو، بايد جي ميلم لود بشه :)

پاسخ

با سلام. طاعات قبول. با اجازتون يک نکته و يک سوال چيزي كه بنده تا الان گفته ام اين است که اولين چيزي كه چه زن و چه مرد در روابط با جنس ديگر بايد بدانند، احكام شرعي است كه كليات آنها در رساله ها نوشته شده و جزئياتشان در استفتائات آمده يا بايد هر كس مسئله هاي خودش را استفتا كند. 2. ببينيد برداشت من از فرمايشات شما درست است؟ شما مي فرماييد اگر دختري مذهبي بخواهد احكام شرعي را رعايت كند در ارتباط با جنس ديگر خام، دست و پا چلفتي و بي كفايت خواهد بود يا به نظر خواهد رسيد و اگر بخواهد در اين زمينه اين طور نباشد هميشه داراي احساس گناه است كه مرتكب تخلف شده است چون بعضي از آن احكام را ناديده گرفته است و چون بعيد است كه اسلام چنين وضعيتي (بي كفايتي يا احساس گناه) را از دختر متدين بخواهد پس ريشه ي مشكل شايد اينجا باشد که يا اين احکام به درستي براي ما بيان نشده يا سختگيرانه تر از چيزي كه واقعا اسلام خواسته براي ما بيان شده که در اين صورت شايد در بيان احکام، بين وظايف شرعي و اخلاقي خلط كرده ايم و وظايف اخلاقي (غير واجب از نظر شرعي) كه براي خواص است را به عنوان وظايف شرعي واجب براي همه مطرح كرده ايم. پس تکليف ما چيست که هم دچار تخلف شرعي نشويم و هم در روابط اجتماعي با جنس ديگر پخته ماهر و متعادل و معقول باشيم؟