رابطه ي بين ايمان و دوست داشتن زنان پيش از بيان ابن عربي، در روايت آمده بود. مفاد آن روايت نيز بيان توصيفي است نه تجويزي (بايد و نبايد). البته شايد بشود از اين هست بايد يا بايدهايي هم استخراج کرد ولي نه در اين روايت چنين اتفاقي افتاده و نه بنده چنين کاري کردم. از طرف ديگه اگر هم بشود (تکرار مي کنم "اگر" چون شايد نشود) از آن روايت "بايدي" در آورد اين است که اگر مي خواهيد ايمانتان زياد شود زنان را دوست داشته باشيد و اين تفاوت زيادي دارد با برداشت شما که مي فرماييد: "آدمي که ميخواد با خدا در ارتباط باشه عاشق خدا باشه ايمانش کامل باشه بايد به زنان مهر بورزد" نکته ي آخر کلمه مهر ورزيدن تعبير غلط اندازي است در اينجا چون يه معناي ضمني يا به تعبير بهتر يک سايه ي معنايي دارد و آن اينکه مرد برود به زنان (توي تايم اداري يا خارج از آن) مهر بورزد يعني "کاري بکند" مثلا محبتش را ابراز کند به نحوي که چنين چيزي در اين بحث جايي ندارد.