1. آدم ها مثل مترسک هايي هستند که در سايه دروغ خودشون زندگي مي کنند و با اينکه چوبي و غير واقعي شدند خوشحالند گويا چشمانشون بسته است و حقايق رو نمي بينند.

2. آدم هايي کودکاني ساده هستند که در بازي ها و تخيلات خوشون غرقند.

3. برخي آدمها چنان ساده و بي پيرايه اند که براشون مهم نيست تختشون چوب سخت هست يا تختخوابي گرانبها با بدني ساده و زندگي کم موونه با خوشي روزگار مي گذرونند.