6. اين رو بايد بپذيريم که وقتي به سمت چيزي کشش پيدا مي کنيم به سمت کمالات اون مي ريم اگر راه رو اشتباه رفته باشيم برمي گرديم و ماندگار نيست ولي اگر درست رفته باشيم مي مونيم. اين زمانيه که کمال واقعي رو تشخيص داده باشيم. کمال مطلق هم خداست و هر چيزي که رنگ اون رو بگيره ماندگاره. شما اگر به خاطر ايمان کسي يا صفت فوق العاده کسي به او علاقه مند بشيد اگر علاقه تون در چارچوب دين باشه تا هميشه علاقه مند مي مونيد. مثلا حب والدين يا فرزند يا استاد و ...اگر کسي رو به خاطر خدا دوست داشته باشيد ولو در حد خيلي خيلي زياد چون حکم خدا عوض نمي شه پس علاقه تون نبايد عوض بشه ولي وقتي مثلا به يک چشم و ابرو دل مي بنديد چون اين زيبايي روحيه کمال طلب شما را قانع نمي کنه بعد از مدتي با او بودن براتون خسته کننده و نازيبا مي شه. البته اگر هميشه به مثابه مخلوق خدا نگاهش کنيد مثل رفتن به طبيعت زيبا هميشه تازه است و دل ربا. اين رفتن به سمت خدا همون هدفي بود که عرض کردم.