خانم مرسي لطف داريد ولي دلتون نسوزه به نفع خودتونه...

به نظر من عشق اصطلاحي يک چيز کاملا مزخرفه. اگر با چشم و ابرو عاشق بشه همون وصل نشون مي ده اين ها چيز خاصي نيست و از بين مي ره. و اگر فراتر از غريزه باشه ولو غريزه رو در مرحله دوم تامين کنه ولي با اولين ناملايمت از بين نمي ره. مثل محبت زن و شوهر يا حتي مادر وفرزند، يا عشق به وطن. عشقه ولي مي تونه هميشه باشه...به نظر من علامت عشق واقعي ماندگار بودنشه نه زمان داري اش. اون هم در گرو هدف حاصل مي شه و ...

عشقي که ته اش بشه اسيد پاشي و اذيت کردن يک خانواده و فلان يا با يه وصال به سر برسه يا تو داستان ما که مهتاب به خاطر رسيدن به مسعود از شوهر فعلي اش و بچه اش مايه بذاره عشقه؟ اصلا پسنديده است؟ اين احساس حتما يه چيزي اش مي لنگه.