با تشکر از جناب بي نام از اين که با تخيل خوبشان داستان را ادامه مي دهند اما همان طور که روشن است نبايد ادامه ي داستان بابخشي ديگر از آن تناقض آشکار داشته باشد. براي مثال داستان الان دارد هنوز در آن عصري اتفاق مي افتد که مهتاب آرايشگاه بود. خب ابتدا گفته شده که آرش گرفته خوابيده بعد هنوز چند دقيقه نگذشته بدون اين که اشاره اي به بيدار شدنش شده باشد بگوييم آرش داشت بازي مي کرد؟! در همين روز از گفتگوي مسعود و مهتاب فهميديم که ازدواج مهتاب با مرتضي کلا يک نقشه براي تيغ زدن او بوده آن وقت چطور مي توانيم در ادامه از زبان مهتاب بگوييم مرتضي را مي خواهم و نمي دانم چي کار کنم؟ همچنين از گفتگوي مهتاب و مسعود معلوم مي شود که مهتاب دنبال بهانه اي است که از مرتضي جدا شود و براي همين به فکر اين مي افتد که از رابطه ي مرتضي و همکارش استفاده کند يعني بدش که نمي آيد هيچ تازه خوشحال هم هست که اين رابطه وجود دارد چون فرصتي را در اختيارش قرار دهد تا او بتواند مرتضي را وادار کند که او را طلاق بدهد آن وقت چطور مي توانيم در ادامه بگوييم که تازه مي خواهد بفهمد اگر رابطه اي هست تصميم بگيرد که از مرتضي جدا شود. او اساسا از همين الان تصميمش را گرفته فقط دنبال راهش مي گردد...با اجازه ي دوستان به نظرم بهتر است نوشته هاي دوستان جنبه ي پيشنهادي داشته باشه. يعني اين اجازه را داشته باشم که عينا يا بخشي از آن را انتخاب کنم يا اينکه حتي از آن استفاده نکنم. احساس مي کنم چون طرحي که در ذهن من است در ذهن دوستان ديگر نيست طبعي است که هر کدام از ما داستان را به سمتي مي کشد که احيانا با ديگري متفاوت است و البته اين طبيعي است ولي خب راستش کار را براي من سخت مي کند. اجازه بدهيد حداقل يک مدتي هم اين طوري ادامه بدهيم ببينيم چه مي شود.