سلام. خوبين؟ چه عجب پيدا شديد. اپرچ و ترمينولوژي شما کلا متافيزيکيه. ياد اين داستان از حاج ملاهادي سبرواري افتادم (http://www.parsine.com/fa/news/84580/%DB%8C%DA%A9-%D8%AD%DA%A9%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%84%D8%A7%D9%87%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B3%D8%A8%D8%B2%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%B4%D8%A7%D9%87). هر طور که بخواهيم که نه. بعضي متون که به آنها متون باز مي گويند امکان بيش از يک خوانش را دارند. نمونه ي بارز آن در ادبيات کلاسيک ما ديوان حافظ است.