وبلاگ :
كوهپايه
يادداشت :
جنگ در جنگل!
نظرات :
0
خصوصي ،
17
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
بي نام
سلام
از نظر دوستتون ايراد اين جاست: آخوند هر کاري بکنه مردم اون کار رو در قالبي که مي خواهند انجام مي دهند نه اندازه دقيقي که بايد انجام بشه. اگر نماز مستحبي خوب بخونه مردم نماز واجبشون رو خوب مي خونند. اگر خانمش خيلي محجبه باشه خانم هاي جامعه موهاشون رو صرفا مي پوشونند و ...
تا اينجا در مورد کارهاي خوبي که آخوند داره بيشتر از بقيه انجام مي ده اما در مورد کاري مثل موسيقي حلال که استحبابي نداره ولي مشکلي هم نداره، اگر آخوند گوش بده مردم معلوم نيست چي گوش بدهند.
اين طوريه که دوستتون نتيجه مي گيره آخوند حتي بعضي حلال ها رو تبليغ نکنه و فقط حکم کلي بده و نه مصداق. مردم خودشون بروند دنبال مصداق تا با تاسي به يه عالم ( تاسي به مدل خودشون نه به معني دقيق کلمه) به حرام دچار نشوند.
حرفم تموم نشد...
پاسخ
سلام. خوبين؟ ممنون از نظر خوبتون. ياد نکته اي افتادم که سال هاي اول طلبگي استاد اخلاقمون از روي کتاب منيه المريد شهيد ثاني براي ما مي گفت. مي گفت مردم هميشه يک قدم از علما عقب هستند (اگر درست يادم مونده باشه) اين طوري که اگر علما ترک مستحبات کنند مردم مرتکب مکروهات مي شن. اگر علما مرتکب مکروهات بشن مردم دچار محرمات مي شن و اگر علما مرتکب محرمات بشن مردم کافر مي شن. بعد نتيجه اينکه بعضي از کارها براي مردم عادي جايزه ولي علما نبايد انجام بدن تا مردم مرتکب بدتر از اون نشن.