اقا اين فيلمه خيلي بد آموزي داشت. ميدونيد چن تا جوون مذهبي دلشون خاست برن تو کما؟ ميدونيد تو اون دوره چن تا جوون مذهبي تو بيابوناي اطراف تهرون پيدا شد؟
البته اميرحسين ميتونه سه تا استدلال در تاييد رفتارش واسه شما بياره. گوش کنيد:
اولندش که مينا در دايره معنايي من نبود. (وازه دايره معنايي معادل فلسفي جاي خاهري يا جاي برادري است که اخيرن مد شده. اين استدلال بحث پنبه و اتيش رو نقض ميکنه. شما ميتونيد با يک کلمه خاهر غزيز يا برادر گرامي يک رابطه اشکال دار رو بي اشکال کنيد بعد بگيد آخيش خيالم راحت شد.)
دومندش مينا دوست اجتماعي من بود. آقا دوست دختر چيه؟ زبونتو گاز محکم بگير. ببين اخر فيلم به زنم هم معرفيش کردم.(طبق اخرين تعريف ارائه شده در تهران دوست اجتماعي جنس مخالفي است که ميتوني با او بحث علمي کني، چپ و راست بحث علمي کني، شب و نصفه شب بحث علمي کني، خلاصه هي بحث علمي کني)
آخرندش هم در پاکي من همين بس که وقتي روحن ميرفتم تو اتاق خانوم آيندم نيگاش نميکردم. يادته کدوم قسمت رو ميگم؟ (آخي.... چه جوون پاکي! دلتون اومد يه همچين پستي درباره اش بزاريد)