و اهل آبادي هنوز مي دانند چقدر بذر کبوتر هست، چگونه بايد کاشت!!...

و اهل آبادي همشيه مثل درختند،
به غير سبز نمي گويند،
مدام مي بخشند!

چقدر شيوه ي خواهش مچاله ام کرده است!!!!
چقدر فاصله دارم من از شکوه درخت!!
و رد پاي من از سمت باغ پيدا نيست!!
و چشم هاي من از اضطراب گنجشکان چقدر فاصله دارد!!
چقدر بيگانه است!!
هميشه عاطفه مي ترسيد،
چقدر سفره ي تزوير رنگ در رنگ است!! ...

محمدرضا عبدالملکيان