سلام. به نظر شما منفعت هميشه يا لزوما مادي است؟ فرض کنيد مادر يا پدر خانواده اي، اگر مثل بقيه ي اعضاي خانواده غذا بخورد و بخوابد و به قول معروف کمي هم به فکر خودش باشم، حس مي کند خودخواهي است بنابراين خودش را فراموش مي کند به طوري که بتدريج بيماري هايي متعدد مي گيرد و از پا در مي آيد (اتفاقي که در بعضي خانواده هاي ما مي افتد) بعد ما به او مي گوييم مي توان هم ديگران را دوست داشت هم خودمان را به اين صورت که چون ديگران را دوست داريم به فکر خودمان هستيم؛ تا از پا نيفتيم و باري بر دوش آنها نباشيم و بتوانيم بهتر از آنها مراقبت کنيم؛ حالا اين ماديه يا معنويه؟