سلام
خدا قوت. انسان دو بعد روح و جسم دارد. به اعتقاد من پيري مربوط به جسم است نه روح، و به همين دليل است که هيچ وقت پيرها باور نمي کنند پير شده اند مگر ناتواني جسم را ببينند. اگر فقط از دريچه روح به جريان نگاه کنيم گذر زمان چيزي جز اندوخته کردن تجربه در خلال خاطرات مثبت و منفي زندگي و بالا رفتن علم نيست از اين زاويه هميشه انسان حقيقت طلب است، جمال خواه است،و ساير صفاتي که بر زندگي عطر جواني مي پاشد در همان پيري جسم.جوان ماندن جسم هم راه دارد. با همه اين ها راهي که بايد پيموده شود خواهد آمد و خوشامد و ناخوشامد ما اثري ندارد. راضي باشيم و طبق وظيفه عمل کنيم.خدا عاقبت بخيرمان کناد.( اگر ادامه بدم فکر کنم کسي بايد از دل ادبيات تاريخ بيهقي منو نجات بده پس بي خيال مي شويم. مُتُشَکّريم)