مرا ببخش

من نمردما!
از شما ها زنده ترم
زندگي اصلي اينجاست که منم
از ما که گذشت
بپاييد اينجا دست خالي نباشيد

يکي از دوستان، همسر بسيار مهربان و اهل شعر و ادب و هنري داشت که در جواني به ديدار حق رفت. (خدا همه رفتگان رو رحمت کنه)
ازون جايي که حس ميکردن "سنگ" با اون روح لطيف سنخيتي نداره، فقط دور مزارش رو سنگ چيدن و وسطش رو خاک ريختن و گل کاشتن

(برا چهلمش هم بعد از مراسمي که مرسومه، يه شب شعر ترتيب دادن و دوستان شاعرش براش شعر خوندن)

راستي يادم رفت از ديار باقي به خوانندگان سنگ قبرم سلام کنم :)
سلااااام، سلامت باشيد و پاينده

آن روزها آرزويم و همه همتم اين بود که گوشه اي از حقيقت را دريابم!
برايم دعا کنيد اکنون که چشمانم براي ديدن حقايق، تيز است، از ديدن خود شرمنده نگردم...
مراقب خوبي هاي خود باشيد

سلام
واااي قلبم
خب چي بگيم؟ من دو چيز تو ذهنم هست که يکيش خصوصيه! (آخ آخ صداي چي اومد الان؟ کسي به جايي نخورده باشه يه وقت)
ولي دومي اينه : " عمري آنلاين به پايتان نشستم، دمي آفلاين کنارم بمانيد "
پاسخ شما هم زيبا بود. خداوند حفظ تون کنه

سلام

سلام من اين دوتا رو خيييلي دوس دارم:

"فاتحه اي چو آمدي بر سر خسته اي بخوان
لب بگشا که ميدهد لعل لبت به مرده جان!"
يا
به سراغ من اگر مي آييد نرم و آهسته بياييد
مبادا که ترک بردارد چيني نازک تنهايي من!
پيروز وپرشور باشيد.

سلام

سلام